Nije šija, nego vrat
U posljednjih 30-ak godina balkanski prostori bili su predmet raznih geopolitičkih igara, po pravilu na štetu srpskog naroda. Međunarodno pravo bilo je misaona imenica.
Prvo je razbijena Jugoslavija i ad hok priznate bivše republike. Nije se stalo tu pa je i Kosovo silom oteto u akciji “Milosrdni anđeo”. Onda se krenulo s derogiranjem nadležnosti Srpske, uz riječi kako je bitan duh, ne slovo Dejtonskog sporazuma. Slična priča i kada je u pitanju Rezolucija Ujedinjenih nacija 1244 i Briselski sporazum iz 2013. godine.
Zapadne zemlje koje su podstakle nacionalno ludilo na ovim prostorima, namjerno su ostavljali nedovršene svoje igre. Kako stvari stoje, sada ih žele dovršiti, ali opet na štetu srpskog naroda i mimo međunarodnog prava i potpisanih sporazuma. Rat u Ukrajini ih je natjerao da ubrzaju stvari, jer se Vladimir Putin poziva na “kosovski presedan” da bi opravdao svoje postupke oko Krima i Donbasa. Kako bi mu izbile tu kartu iz ruku, prije bilo kakvih mirovnih pregovora, Vašington preko svojih evropskih satelita, oličenih u likovima poput Borelja i Lajčaka, pred Srbiju stavlja novu “nepristojnu ponudu”, uz poruku “uzmi ili ostavi”. Nema šta, demokratski.
Konačno je na vidjelo izašao evropski plan sporazuma normalizacije odnosa između Beograda i Prištine u kom se kao mentor pojavljuje Gabrijel Eskobar. Kako su istakli tvorci ovog dokumenta od Srbije se navodno ne traži da prizna nezavisnost Kosova, već samo da se KiM dozvoli da dobije svoju stolicu u UN. Što bi rekao naš narod nije šija, nego vrat. I to dolazi uz usta onih koji su stava kako je Kosovo godinama i de fakto nezavisno. Ali ovaj put im je potreban papir, odnosno paraf Srbije u kom će indirektno priznati nezavisnost svoje južne pokrajine.
Znajući da Srbija neće nikada priznati nezavisnost Kosova sve je lijepo upakovano u priču “normalizacije odnosa”. Beogradu je obećano formiranje zajednice srpskih opština, nešto što se već deset godina “krčka” i ne sprovodi od vlasti u Prištini. Da su uistinu htjeli normalizaciju, ZSO bi još 2013. godine bila formirana. Ne bi u fioci stajao ni sporazum koji je još u vrijeme Donalda Trampa potpisan, a u kom je bilo predviđeno da se stavi moratorijum na najteža pitanja te da se region okrene ekonomiji.
Šta se onda krije iza ove nove brige zapadnih zemalja, pored već pomenutog “kosovskog presedana”. Krajnji cilj nije stolica Kosova u Ujedinjenim nacijama, već stvaranje “uslova” da sve članice Evropske unije i NATO priznaju bombama nametnuto stanje na terenu. Naredni korak je uvlačenje Kosova u NATO, gdje već godinama postoji jedna od najvećih američkih vojnih baza.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
