Strah od nove inflacije
Napadi Huta na komercijalni transport u Crvenom moru primorali su mnoge kompanije da preusmjere transportne rute preko Afrike, što je povećalo vrijeme putovanja, odložilo isporuku robe, poremetilo lance snabdijevanja i povećalo troškove isporuke.
Ovo bi moglo dovesti do viših cijena krajnjih proizvoda, što bi moglo ponovo podstaći i potpaliti inflaciju, koja tvrdoglavo odbija da se povuče bez borbe i to baš u trenutku kada su centralne banke počele da signaliziraju da je smanjenje kamatnih stopa u planu. Ta smanjenja, koja su najavljivana za mart ove godine, mogla bi da budu odložena za nekoliko mjeseci, ako kreatori monetarne politike vide da je inflacija ponovo “potpaljena”.
Pokazalo se da je Evropa posebno ranjiva na inflaciju. Naruku joj ne ide to što je Suecki kanal njen ključni pomorski trgovački put iz Azije. Zbog napada Huta na brodove u Crvenom moru, trgovci na veliko i malo, ali i proizvođači automobila već su počeli da osjećaju ono što je opisano kao “haotičan” period u rokovima isporuke. Zbog ovog haosa, neki proizvođači automobila su privremeno pauzirali proizvodnju u nekim pogonima. To uključuje “Teslu” u Berlinu, “Volvo” automobile u Gentu u Belgiji i “Suzuki” u Mađarskoj. Njemački hemijski sektor, koji je treća najveća industrija u zemlji s godišnjom prodajom od oko 260 milijardi evra, veoma je zavisan od uvoza iz Azije.
Taman nakon što su se evropske zemlje koliko-toliko konsolidovale i navikle na novu realnost zbog rata u Ukrajini, one su opet gurnute u jednu vrstu ćorsokaka - da sa zebnjom ponovo gledaju ka horizontu i oblacima koji se vještački prave. Ispostavilo se da je Evropa najveći gubitnik u globalnim potresima, jer je dozvolila da postane tek puki američki vazal. Briselski zvaničnici, pogotovo oni iz Evropske komisije, ali i pojedini nacionalni lideri, koji će ostati upamćeni kao najgori u posljednjih 100 godina, prosperitetnu Evropu uspjeli su da pretvore u velikog bolesnika.
I niko ne treba da se tome raduje, pogotovo ne mi s ovih prostora, Balkana, iako nam je ta ista Njemačka mnogo nepravde nanijela, ne samo u prošlosti, već i u posljednje vrijeme. Sunovrat njemačke privrede, koja je do sada nesumnjivo bila motor razvoja čitave Evrope, skupo bi i nas koštao. Posljedice već osjećamo u smanjenom obimu izvoza, a ukoliko se kriza produbi pitanje je i koliko će i same novčane doznake iz ove zemlje ostati na dosadašnjem nivou, a koje su do sada bile svojevrsni pokretač potrošnje kod nas. Odlazak u Njemačku mogao bi čak pokrenuti obrnuti proces.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
