Vidovdan

Glas Srpske 28.06.2007 00:00

Srpska crkva priznala je mučenika Lazara za svetitelja i proslavlja ga svake godine na Vidovdan. Istoga dana služe se parastosi za sve poginule junake i nevino postradale Srbe, od Kosmeta do naših dana

SVETITELj, kojeg vjernici Srpske pravoslavne crkve proslavljaju 15. po starom, odnosno, 28. juna, po novom kalendaru, sveti velikomučenik Lazar, rođen u Prilepcu, kod Novog Brda 1329. godine, sin je bogoljubivih roditelja. Rastao je i vaspitavan sa ostalim velikaškim sinovima na dvoru Dušana Silnog, gdje mu je otac bio na službi. Kad je stasao za ženidbu, oženiše ga Dušanovom rođakom, Milicom. Raspadom Dušanove silne carevine na mnogo malih, nezavisnih državica, knez Lazar je dobio jednu od njih. Svojom mudrošću i rodbinskim vezama, uspio je da ga većina samostalnih državica prizna za cara srpskog. Posebno je posvećivao pažnju prosvjećivanju naroda na vjerskoj osnovi. Crkve i manastire je pomagao, obnavljao i dograđivao stare i podizao nove svetinje. Od svih zadužbina pobožnog kneza Lazara, najznačajnija je Ravanica. Turci navališe na Srbiju i na Kosovu polju se sukobiše sa srpskom vojskom na Vidovdan, 15. juna (po starom kalendaru) 1389. godine. U crkvi Samodreži na Kosovu i Metohiji, gdje je knez pred bitku pričestio vojsku, desilo se mistično preobraženje duše srpskog naroda. I kao što je žrtvi Gospodnjoj, na krstu, za rod ljudski, prethodila Tajna večera, tako je i kosovskom pričešću prethodila Kneževa večera, dramatična i tragična, smotra vitezova i oproštaj pred slućenu i neizbježnu smrt. Mudre riječi čestitoga kneza, pred odlučujuću bitku o Vidovdanu 15. po starom, odnosno, 28. juna, po novom kalendaru 1389. godine: "Bolje nama u podvigu smrt, nego li sa stidom život...", i odgovor njegove vojske: "Za otačastvo naše nećemo poštedeti sebe. Umrimo, da svagda živi budemo... Ne poštedimo život naš, da živopisan obrazac posle ovog budemo drugima", trajan su i opštevažeći zavjet srpskoga roda. U odlučujućoj bici, brojno nadmoćniji Turci potukoše Srbe, zarobiše ranjenog kneza Lazara i značajne srpske vojvode i posjekoše ih. Naša vjera pravoslavna ovjekovječila je vidovdanski poraz uzdižući kosovske mučenike na stupanj Svetih, koje Crkva pominje i poštuje, i uzdignućem Vidovdana nad običnim danima. Srpska crkva priznala je mučenika Lazara za svetitelja i proslavlja ga svake godine na Vidovdan. Istoga dana služe se parastosi za sve poginule junake i nevino postradale Srbe, od Kosmeta do naših dana. R. KULUNDžIJA

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.