Lana Šaula, bibliotekarka u NUB RS: Drame čitaju samo studenti i srednjoškolci
BANjALUKA - Negdje sam pročitala da je drama “akcioni film među knjigama” i saglasna sam. Baš ta njena osobina može privući i mlađe čitaoce i privoljeti ih pisanoj riječi. Sjajno i obogaćujuće iskustvo je i gledati dramu na pozornici, ali njeno čitanje pruža mogućnost da posmatramo dramski tekst iz više perspektiva, a ne samo rediteljske te da i sami budemo “reditelji”.
Kazala je to za “Glas Srpske” bibliotekarka u Narodnoj i univerzitetskoj biblioteci Republike Srpske Lana Šaula, govoreći o drami te o čitanosti ovog književnog žanra.
- Taj proces može ići i u obrnutom smjeru - čitanje originalnog dramskog teksta prije gledanja predstave skrenuće nam pažnju na jedinstvene i specifične izbore reditelja i glumaca i produbiti naše razumijevanje i tumačenje scenarija - dodala je Šaula.
Govoreći dalje o razlozima zbog kojih bi na drame trebalo obratiti veću pažnju kao prvi navela je brzinu i lakoću kojom se čitaju.
- Budući da u današnje vrijeme pazimo da budemo ekonomični u svim segmentima života, kao prvi (ali ne i najvažniji) razlog je brzina i lakoća kojom se čitaju drame. Dinamične su, bez dugih opisa, odmah se ulazi u srž radnje. Samim tim čitalac se čvršće uživljava u radnju i priča ga naprosto “uvlači”- rekla je Šaula.
Prema njenim riječima u NUB RS drame su, kao i poezija, pomalo zapostavljen žanr u izboru čitalaca.
- Nešto više se čitaju pripovijetke, ali ubjedljivo se najviše traže romani. Drame najčešće traže učenici srednjih škola, jer ih čitaju u sklopu školskog programa te studenti Akademije umjetnosti. To je pravilo, ali, naravno, tu i tamo se nađe i neki ljubitelj ovog žanra koji dođe u biblioteku kada poželi da pročita kvalitetan dramski tekst - ispričala je ona.
Prema njenim riječima, najtraženije su drame poznatih pisaca koje su već dugi niz godina i školska lektira, prije svega antičke drame “Car Edip” i “Medeja”.
- Zatim drame Branislava Nušića “Narodni poslanik”, “Gospođa ministarka” i druge, Petra Kočića “Jazavac pred sudom”, Jovana Sterije Popovića “Tvrdica”, “Rodoljupci” i druge. Tražene su i drame Antona Pavloviča Čehova (“Ujka Vanja”), Nikolaja Vasiljeviča Gogolja (“Revizor”), Viljema Šekspira (“Hamlet”, “Otelo”, “Magbet”), Molijera (“Tvrdica”), Dušana Kovačevića (“Balkanski špijun”) - navela je Šaula.
Naglasila je da su uz pomenute čitane i drame Luiđija Pirandela, Aleksandra Popovića, Ljubomira Simovića, Biljane Srbljanović, Harolda Pintera, Milene Marković, Tenesija Vilijamsa, a u posljednje vrijeme popularnost je među čitaocima NUB RS stekao nobelovac Jun Fose.
- Zanimljivo je da sam pomenula kako je skrajnut žanr što se tiče izbora čitalaca, a u isto vrijeme nisam mogla da se ograničim na samo nekoliko pisaca kada se radi o ovom pitanju. Izgleda da je izbor ipak mnogo raznovrsniji nego što se to čini na prvi pogled, samo što je učestalost podizanja ovih knjiga znatno manja u poređenju sa romanima - zaključila je Šaula.
Preporuke
Šaula je našim čitaocima predložila dva strana klasika, jedan stariji i jedan noviji te jednu domaću dramu.
- Stariji klasik je “Otelo”, meni omiljena i najinteresantnija Šekspirova tragedija. Teme patološke ljubomore, manipulacije, (ne)povjerenja među ljudima i strasti koje bukte te na kraju spaljuju sve oko sebe vrlo su vješto i dinamično prikazane u ovom djelu - navela je ona.
Nešto noviji klasik je “Nora - Lutkina kuća”) norveškog pisca Henrika Ibzena.
- Zanimljivo je da ona među prvima otvara pitanje ženskog prava i emancipacije, a imala je planetaran uticaj: npr. u Kini su po uzoru na lik Nore pisci tog vremena formirali prototipski lik “nove žene”, nasuprot tradicionalnom idealu pokorne i “dobre žene”- kazala je ona.
Za kraj preporučiću komediju apsurda “Doktor Šuster” Dušana Kovačevića, manje poznatu od nekih njegovih drama.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
