Džon Stajnbek pisanje posvetio zemlji i malim ljudima
Banjaluka - Ispod moćnih hrastova, sjenovitih i sumornih, cvjetala je vilina kosa i širila ugodan miris, a pod mahovinom obraslim obalama vodenih tokova visile su čitave pregršti vodene i zlatne paprati.
Bilo je tu onda i divljih zumbula, sićušnih lantana, krembelih, gotovo grešnog izgleda, a oni su bili tako rijetki i čarobni da bi se dijete, našavši neki, osjećalo izabranim i izuzetnim tokom čitavog dana.
Ovako je dolinu Salinas u Kaliforniji opisivao slavni pisac Džon Stajnbek u jednom od najpoznatijih romana “Istočno od raja” (1952). Njegova najslavnija djela bila su inspirisana upravo životom doline Salinas, gdje je rođen 27. februara 1902. godine. Radnja mnogih njegovih romana je ta dolina, ali i pacifička obala.
Davao je pažnju detaljima, tankim nitima prirode, svijetu, ljudima, a najviše i najradije onim malim ljudima. Pisao je o pobuni, o bježanju, o borbi sa teškom čamotinjom života, nemaštinom i očajanjem. Rano je shvatio važnost zemlje za čovjeka i to je kasnije koristio kao okosnicu u svom stvaralaštvu.
Stajnbek 1919. godine odlazi na Univerzitet Stanford, gdje je neredovno pohađao nastavu književnosti i kreativnog pisanja sve do 1925. godine. Iste godine je prekinuo studije. Tokom nekoliko narednih godina zarađivao je za život kao radnik i novinar u Njujorku, a potom kao čuvar imanja na jezeru Taho, sve vrijeme radeći na svom prvom romanu “Zlatni pehar” (1929). Nakon ženidbe i selidbe, objavio je dva kalifornijska romana “Rajski pašnjaci” (1932) i “Zemlji i nebu” (1933), a istovremeno se posvetio pisanju kratkih priča koje su kasnije sabrane u knjizi “Duga dolina” (1938).
Širu popularnost i finansijsku sigurnost dobija nakon objavljivanja zbirke priča “Kvart Tortilja” (1932).
Stajnbek je neprestano eksperimentisao tokom svoje književne karijere i pravio različite zaokrete. Vodeći se tim, u centru njegova tri romana iz poznih tridesetih godina dvadesetog vijeka “Neizvjesna bitka” (1936), “O miševima i ljudima” (1937), te “Plodovi gnjeva” (1939) je kalifornijska radnička klasa.
Zanimljivo je da je prvi nacrt djela “O miševima i ljudima” pojeo piščev pas Maks. U tom kratkom romanu, na osnovu vlastitog iskustva traganja za poslom tokom Velike depresije u Americi, Stajnbek piše o dvojici nezaposlenih nadničara koji putuju u potrazi za poslom.
U ratu je svoj doprinos dao napisavši “Bombe su bačene” (1942) i kontroverznu novelu-dramu “Mjesec je zašao” (1942).
Umro je u Njujorku 1968. godine, samo šest godina nakon što je dobio Zanimljivosti
Kada je pisao knjigu “Istočno od raja”, postoji podatak da je pisac iskoristio čak trista olovaka da bi završio rukopis.
Bio je poznat po tome da je koristio dnevno i po 60 grafitnih olovaka i najradije se služio njima, više nego mastilom ili pisaćom mašinom.
Roman “O miševima i ljudima” često je kritikovan zbog vulgarnosti i uvredljivosti, i nalazi se na listi najosporavanijih knjiga 21. vijeka Američke bibliotekarske asocijacije.
Nobelovu nagradu za književnost (1962).
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
