Uskoro spomenici Selimoviću, Crnjanskom i Zmaju
BEOGRAD - Velikani srpske književne riječi Miloš Crnjanski, Meša Selimović i Jovan Jovanović Zmaj dobiće uskoro spomenike u Beogradu, gradu koji su zadužili svojim djelom i svojim prijateljstvom.
Skupštini grada Beograda biće predloženo da na sjednici krajem jula donese odluku o podizanju spomenika.
Spomenik Zmaju trebalo bi da bude podignut na uglu ulica Čika Ljubina i Zmaj Jovina, u blizini Trga Republike, spomenik Crnjanskom u parku Manjež ili na Tašmajdanu, a ovu ideju pozdravila je i Zadužbina Miloša Crnjanskog.
Na platou na uglu ulica Kralja Petra i Gospodar Jovanove, blizu Kalemegdana, trebalo bi da bude podignut spomenik Selimoviću, a taj plato će biti proglašen javnom površinom i uređen kao urbani džep.
“Neki od ovih pesnika imaju biste. Verujem da zaslužuju spomenike s obzirom na njihov značaj za srpsku kulturu”, rekao je za “Večernje novosti” zamjenik gradonačelnika Beograda Goran Vesić, koji je kao građanin podnio prijedlog za podizanje spomenika Crnjanskom i Selimoviću.
Prijedlog za podizanje spomenika Jovanu Jovanoviću Zmaju potekao je od Igora Mirovića, predsjednika Pokrajinske vlade i taj spomenik biće poklon Vojvodine Beogradu.
Zmaj je 12 godina živio i radio radio kao ljekar u Beogradu u kući na uglu Krunske ulice i Kneza Miloša, na mjestu današnje turske Ambasade, u blizini zgrade Predsjedništva Srbije.
Vesić je rekao da je poznato da je Crnjanski, po povratku iz emigracije u Beograd, bio priznat i cijenjen, ali da nije bio dio vladajuće nomenklature što ga je lišilo mnogih priznanja koje je za života zaslužio.
Crnjanski je jedno vrijeme živio u hotelu “Ekscelzior” da bi se sa svojom voljenom Vidom kasnije skrasio u stanu u Maršala Tolbuhina 81.
Selimovićev roman “Derviš i smrt” kritičari su proglasili za jedno od najboljih proznih djela srpske književnosti, jedna od najprestižnijih književnih nagrada u Srbiji nosi njegovo ime.
Kada su se na jesen 1970. godine u medijima u BiH pojavile prve vijesti o selidbi Selimovića iz Sarajeva u Beograd sa glasinama su krenuli i otvoreni napadi na pisca, a on je rekao da ide “tamo gdje je širina, gdje je studirao i proveo najljepšu mladost”.
U martu 1973. godine vozom je sa suprugom i kćerkama stigao u Beograd, gdje je, u iščekivanju sopstvenog stana, jedno vrijeme živio kod svog velikog prijatelja Dobrice Ćosića.
Umro je 11. jula 1982. godine u svom prostranom stanu, na osmom spratu u Jovanovoj 39, okružen porodicom.
U oporuci, napisanoj u bolesničkoj postelji, svojim najmilijima ostavio je u amanet da žive u Beogradu.
“Želim da Darka, Maša i Jasenka žive u Beogradu, jer u Bosni ima ljudi koji su kivni na moje držanje, na moju nezavisnost i na moj uspjeh, pa bi se mogli sitno osvećivati mojoj porodici”, naveo je Selimović.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
