Dragan Vojvodić: Tetovaža destrukcije
Inicijalan momenat za realizaciju projekta "Tattooed Room" bila je jedna fotografija koju sam pronašao na internetu, a koja prikazuje istetovirani torzo pripadnika skinhed grupacije. Na grudima je imao istetoviran slogan "Skinhead until true death" ("Skinhed do smrti").
Ovo je za "Glas Srpske" rekao akademski slikar iz Novog Sada Dragan Vojvodić, čija je izložba "Tattooed Room" u beogradskoj Galeriji "Ozon" privukla pažnju publike.
Upravo je ovaj destruktivni slogan formirao kompletan koncept njegove izložbe, koji se, prema Vojvodićevim riječima, sintetizuje u namjeri da se jasno kaže da nijedno društvo nije imuno na fašizam.
* GLAS: Šta projekat "Tattooed Room" obuhvata?
VOJVODIĆ: U materijalnom smislu projekat obuhvata jedan kreirani ambijent koji može biti neki urbani javni prostor poput kafea ili kluba ili, u elementarnom smislu, privatna soba. Projekat "Tattooed Room" izdvaja i analizira fenomen tetoviranja kao estetski medij kroz koji se promovišu ekstremističke ideologije upletene u svakodnevicu. Da bih prikazao infiltraciju fašističkog diskursa u prostor neutralnosti građanskog života, prenosim dizajn tetovaža sa tela pripadnika ekstremnih skupina u enterijer sobe, koja kao prividno izolovan i zaštićen prostor postaje pozornica na kojoj se prepliću udobnost intimnog života i destrukcija koja njime postepeno preovladava.
* GLAS: U okviru performansa uradili ste tetovažu?
VOJVODIĆ: Drugi deo projekta predstavlja performans tokom kojeg na vlastitoj koži vršim aproprijaciju skinhedovog slogana "Skinhead until true death" i transformišem ga u vlastiti "Artist until true death" ("Umetnik do smrti"). Menjajući smer destrukcije u zakletvu na kreativnost, u prostoru intimnosti kože suprotstavljam se ekstremnim ideologijama i otvaram prostor za političku borbu.
* GLAS: U kolikoj mjeri i na koji način totalitarno zaposjeda čovjeka?
VOJVODIĆ: Totalitarno se rađa u izolaciji, u prostoru pripadanja istom, gde ne postoji komunikacija sa drugim, sa drugačijim kulturološkim obrascima. U takvim uslovima poistovećivanje i utapanje u vlastitoj naciji i državi postaje jedino društveno poželjno ponašanje, gde se individualno žrtvuje u korist nacije. Na taj način ljudsko biće postaje medij koji prvenstveno vrši transmisiju ideologija koje se kreiraju van njegovog domašaja i uticaja.
* GLAS: Kako fašističke tetovaže djeluju na okolinu, odnosno u šta se okolina pretvara?
VOJVODIĆ: Njihovo dejstvo je u isto vreme i zavodljivo i destruktivno. Svojom estetikom i simbolikom privlače adolescente nižih socijalnih slojeva čija su saznanja o njihovom stvarnom sadržaju površna. Ta vrsta tetovaža, iako utisnuta u intimni prostor ljudske kože, vrši emitovanje destruktivnih ideologija u javni prostor. Savremene političke elite problem fašizma prenose na pomenute adolescentske grupacije, ne želeći da vide vlastiti rasizam koji se često sprovodi kroz zakone kad je u pitanju odnos prema manjinskim zajednicama.
* GLAS: Kako nastaje estetika mržnje?
VOJVODIĆ: Estetika mržnje je samo medij, samo sredstvo za emitovanje destruktivnih, pogubnih ideologija. Ona je efikasnija ukoliko je više privlačna. Ona nudi kvaziispunjenja svake individue kroz opšte ciljeve rase i nacije. Ona pruža jednostavne obrasce postojanja bez suvišne zapitanosti šta stoji iza ograda koje sami sebi namećemo.
Biografija
Dragan Vojvodić rođen je u Kuli 1965. godine. Likovnu akademiju upisuje u Sarajevu, a diplomira na novosadskoj Akademiji umetnosti, na odsjeku za slikarstvo, u klasi Jovana Rakidžića. Izlaže od 1996. godine. Radovi su mu zastupljeni u više kolekcija u zemlji i inostranstvu (Portugalija, Island, Finska, Grčka, Rusija, Hrvatska, BiH, Srbija). Član je SULUV-a i ULUS-a.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
