Beč: Povratak u stara vremena uz muziku iz srpskih filmova

Gotovo da nema velikog filmskog hita ili legendarne serije, a da publika, pored glavnih junaka, ne pamti i pjesme koje su proslavile ta ostvarenja.

“A, sad adio” iz serije “Vrući vetar”, tema iz “Otpisanih”, samo su neke od vanremenskih melodija iz domaćih filmova ili serija, koje decenijama žive i često se izvode, dok bez pjesme “Pukni zoro”, urađene za potrebe filma “Montevideo”, ne može da prođe nijedan koncert ili proslava.

Zato ne treba da čudi što je veče posvećeno filmskoj muzici Udruženja “A:Kultura” obradovala publiku u Beču, koja je ispunila pozorište “Akzent”, željna da čuje i uživa u dobroj muzici i evocira uspomene na neka stara, srećnija i ljepša vremena.

Na gala koncertu “3 noći” nastupili su glumci Brankica Sebastijanović, Branislav Bane Tomašević, kao i rok legenda, autor i izvođač muzike za serije i filmove Dado Topić.

Glumce je pratio “A:Muzika Orkestar”, akademski obrazovani muzički umjetnici, koji je koncertu dao posebnu čar.

Glumac Branislav Tomašević rekao je da su sve numere zanimljive, pažljivo izabrane, te da su se svi divno zabavili slušajući stare hitove.

“Filmska muzika je izuzetno važna, to dokazuju i neprolazni hitovi koji ostaju. Prolazi mi kroz glavu pesma iz filma ''Nacionalna klasa'' - Flojd, a to je jedna od najznačajnijih filmskih pesama, koja se i danas sluša, i kod mlađih generacija”, kaže Tomašević.

Dobar film i dobru seriju treba da isprati kvalitetna muzika, uvjeren je Tomašević i dodaje da je uživao izvodeći filmske numere koje i danas žive.

I njegova mlada koleginica, Brankica Sebastijanović, koja je vodila program, saglasna je da muzika može mnogo da pomogne filmu, iako može i da mu odmogne.

“Muzika doprinosi, pomaže da se odredi i žanr filma. Kada bi se jedna scena podvukla različitom muzikom, mogli bismo da dobijemo različite žanrove - od komedije do horora. Zato muzika utiče na žanr koji reditelji žele da prikažu”, rekla je ona.

Jedna od najvećih jugoslovenskih rok legendi, muzičar koji je otpjevao “Flojda” u Nacionalnoj klasi, ali i “Ja hoću život”, pjesmu koju je slušala cijela bivša Jugoslavija prateći život porodice Popadić u “Boljem životu”, Dado Topić, svojim nesvakidašnjim glasom, dao je poseban pečat ovom koncertu.

I sam kaže da je filmska muzika značajna zbog “prilaska” širokoj publici.

“Enio Morikone je obilježio istoriju vesterna svojom muzikom. Kasnije su se pojavili drugi autori sa poznatim pjesmama, koje su doprinele uspjehu filma. Za 60 odsto uspjeha, filmska industrija treba da zahvali muzičkoj produkciji koja je pratila film. Svi znamo filmove koje smo zavoljeli zbog muzike”, kaže ovaj muzičar sa karijerom dugom četiri decenije.

Dodaje da oni koji se bave muzikom, tačno znaju njenu vrijednost na filmu, i osjećaju i mali ponos, što učestvuju u filmu sa “muzičke strane”, i što jedan deo svog stvaralaštva ostavljaju i na filmu i televiziji.

“Od vesterna, nakon ere nemog filma, do holivudskih priča, muzika je vjerovatno ta koja daje osnovni pečat filmu. I nekada je bilo mnogo pjevačkih zvijezda u filmovima, koje su privlačile publiku, pa su i reditelji tražili dodatnu popularnost filma na velikim meolodijama, imenima. Frenk Sinatra je bio glumac i pjevač...”, podseća legendarni Dado.

Nekada se i na CD-u može naći samo kompletna muzika iz nekog filma.

“Dobro je da je tako. I muzika određuje kvalitet i ravan filma, tako je bilo, a biće i dalje”, uveren je on.

Za pojedine pjesme iz filmova i serija, mnogi i ne znaju da su autorske, nastale baš kao filmska muzika.

“Za pjesmu ''Bolji život'', ljudi misle da je tradicionalna, a autorska je, snimljena za seriju. To govori i da na našim prostorima ima autora koji mogu da naprave vanvremenske pjesme. Ja sam imao sreću da sam to otpjevao, a slučajno sam uletio u ekipu...”, prisjeća se Topić i dodaje da ovaj prostor ni malo ne zaostajemo u odnosu zapadnu produkciju.

Predsjednik Udruženja “A:Kultura” Milorad Samardžija nije krio zadovoljstvo koncertom, za koji je, kaže, ideja došla spontano.

“Primetili smo da pesme koje su nastale 50-ih, 60-ih godina, a u vezi su sa filmskim ostvarenjima, žive i danas i izvode se od najmanjih kafana do najvećih muzičkih scena. Tu muziku često ljudi smatraju za narodnu, jer su im autori nepoznati. Prepoznali smo mogućnost da naše sjajne autore vratimo na scenu i dobiju ono što zaslužuju, a to je njihovo mesto na sceni i istoriji filma i filmske muzike”, rekao je Samardžija.

Da su pjesme iz filmova i serija, iz 50-ih, 60-ih, pa 70-ih godina prošlog vijeka, koje su dali poseban pečat domaćoj kinematografiji tog vremena, ostale u srcima publike, pokazao je i ovaj koncert, na kojem su umjetnici ispraćeni dugim aplauzom sa bine.

Jedan od najpopularnijih albuma Dade Topića je onaj objavljen 1979.godine pod nazivom “Neosedlani” kojim je na jugoslovensku rok scenu donio novi autorski koncept.

“Rođen sam u Jugoslaviji, uvijek bio Jugosloven, iz radničke porodice. Kada sam počeo da komponujem, napravio sam taj album kao zbirku crtica iz života jednog čovjeka, jednog od nas. To je taj krst koji nosimo svi. Obećavali su da je na zapadu mnogo bolje nego u Jugoslaviji, mnogo naših je otišlo trbuhom za kruhom, ali mnogi nisu ostvarili svoje snove...”, priča Topić.

Tim je albumom, kaže, htio da ispriča priču o tome kako čovjek sa svoje rodne grude ode pod neke tuđe zvijezde, i kako ga svi događaji koji su, u biti, jedno agresivno otuđene od svoga roda, od slobodnog čovjeka transformišu u roba novca.

“Ja sam u vrijeme kada se osećjala tenzija zbog nekog prestanka drugarskih odnosa među nacijama, htio da nekako tu balkansku familiju povežem u jednu porodicu. Ali, malo je jedan čovjek da to uredi. Radostan sam što sam napravio taj album, ali ne i što je taj album na neki način predskazao raspad. Danas se okupljamo ponovo, ali nikada neće biti kao nekada”, rekao je Topić, jedan od muzičkih simbola bivše Jugoslavije.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.