Epska bitka za Ivo Džimu
Američke snage su se u Drugom svjetskom ratu 19. februara 1945. godine iskrcale na japansko pacifičko ostrvo Ivo Džima, a poslije krvavih borbi, od 22.000 Japanaca samo 212 najtežih ranjenika se predalo 26. marta 1945, dok su Amerikanci imali više od 6.800 mrtvih. U američkoj kulturi bitka za Ivo Džimu je herojska tačka i veliki nacionalni simbol.
Malo je ljudi koji nisu vidjeli čuvenu fotografiju Džoa Rozentala na kojoj grupa marinaca podiže zastavu iznad Ivo Džime. Mnogo je filmova, knjiga i priča o pogibiji marinaca i o užasima kroz koje su prolazile američke trupe, međutim malo je pisano o japanskoj posadi i njihovim patnjama.
Bitka za Ivo Džimu je vođena između Sjedinjenih Američkih Država i Japana tokom februara i marta 1945, u završnim operacijama na pacifičkom frontu u Drugom svjetskom ratu. Kao rezultat bitke SAD su stekle kontrolu nad ostrvom Ivo Džima i aerodromima koji su se tamo nalazili. Bitka je čuvena i po podizanju američke zastave, koje su izveli američki marinci na najvišem planinskom vrhu ostrva.
Početkom 1945. Japan se suočio sa izglednom savezničkom invazijom. Tokom operacije "Skevendžer", saveznički bombarderi su vršili vazdušne napade na Japan sa Marjana. Ostrvo Ivo Džima je služilo kao osmatračka stanica za rano uzbunjivanje snaga na kopnu o dolasku bombardera. Tako je japanska protivvazdušna odbrana bila spremna kada bi saveznički bombarderi stigli iznad japanskih gradova. Po okončanju bitke za Lejte na Filipinima, savezničke snage su imale dva mjeseca prekida u svojim operacijama prije planirane invazije na Okinavu, što je smatrano neprihvatljivim. Stoga je donesena odluka da se napadne Ivo Džima.
Odbrana je bila pripremljena. Na ostrvu je bilo stacionirano 22.000 vojnika, a postojala je utvrđena mreža podzemnih bunkera. Cilj odbrane Ivo Džime je bio da se nanesu teški gubici savezničkim snagama i obeshrabri invazija na Japan.
Saveznici nisu htjeli da osvoje Ivo Džimu samo da bi neutralisali prijetnju za bombardere i brodove, već i da bi koristili aerodrome za lovačku pratnju i prinudna slijetanja bombardera. Tačno 16. februara, 1945. počelo je žestoko trodnevno bombardovanje ostrva sa mora i iz vazduha.
U zoru 19. februara otpočeo je Dan "D". Ubrzo je stotinu bombardera napalo ostrvo, a uslijedio je udar i iz brodskih topova. U 8.30 časova prvi, od ukupno 30.000 marinaca iz 3, 4. i 5. marinske divizije, iz američkog petog amfibijskog korpusa, iskrcali su se na japansko ostrvo i bitka je počela. Marince je dočekala snažna vatra sa planine Suribaši na jugu ostrva i borba na negostoljubivom terenu - grub vulkanski pepeo, koji nije omogućavao ni čvrst zaklon, ni kopanje rovova. Ipak, do večeri je planina opkoljena i 30.000 marinaca se iskrcalo. Slijedilo ih je još oko 40.000.
Uspon uz Suribaši je značio borbu pedalj po pedalj. Puščana paljba nije bila efikasna protiv japanske odbrane, već su korišćeni bacači plamena i granate, da bi se očistili bunkeri. Konačno je 23. februara dostignut vrh. Fotograf "Asošiejted presa" Džo Rozental je napravio čuvenu fotografiju postavljanja američke zastave na vrh planine: "Podizanje zastave na Ivo Džimi". Kada je plaža obezbijeđena, još marinaca i teža oprema su iskrcani i invazija je nastavljena ka sjeveru, da bi se zauzeli aerodromi i ostatak ostrva. Sa uobičajenom hrabrošću, većina japanskih vojnika se borila do smrti. Od više od 21.800 branilaca, samo 200 je zarobljeno. Iz stroja je izbačeno 26.000 savezničkih vojnika, od kojih je skoro 7.000 poginulo. Preko četvrtine marinaca koji su dobili Orden časti, zaslužili su ga u bici za Ivo Džimu. Ostrvo je proglašeno obezbijeđenim 26. marta 1945. godine.
- Među ljudima koji su se borili na Ivo Džimi neuobičajena odvažnost je bila uobičajena vrlina - rekao je admiral Čester Nimic. Američka mornarica je nazvala nekoliko brodova imenom USS "Ivo Džima". Ratni spomenik marincima izvan Vašingtona je napravljen po čuvenoj fotografiji sa Ivo Džime.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
