Zbog njih za Srpsku znaju na svim meridijanima

Oni su naši najbolji ambasadori, a na njihovom znanju, ostvarenim rezultatima, snovima i ambicijama mnogi mogu samo da nam zavide.

Desetkama ispisuju istoriju

Jedan u moru tih uspješnih mladih ljudi kojim Republika Srpska može s pravom da se ponosi je Bojan Derajić iz sela Branešci kod Čelinca koji je ispisao novu stranicu istorije banjalučkog Elektrotehničkog fakulteta, postavši tek drugi student u skoro šest decenija postojanja te visokoškolske ustanove sa svim desetkama. Ovaj dvadesettrogodišnji mladić za četiri godine studija u indeks je upisao 38 desetki, a uspjeh je krunisao čistom desetkom i na diplomskom. Njegov uspjeh ima poseban značaj ako se u obzir uzme da se Elektrotehnički fakultet smatra jednim od najtežih. To je fakultet na kojem je, kako kaže, kontinuitet u radu ključan.

Da veliki uspjesi nisu mogući bez marljivog rada i mnogo odricanja, poručuje i Fočanka Isidora Arsenović, dobitnica nagrade Fonda Sekule Zečevića. Isidora je studentkinja pete godine Medicinskog fakulteta u Beogradu, sa prosjekom ocjena deset, a nagradu fonda koji djeluje pri Srpskoj akademiji nauka i umetnosti (SANU) dobila je kao najbolji student iz Hercegovine.

- Nagrada je i podsjetnik da usput ljubav i sreću nesebično dijelim, uspjehe proslavim i na uspjesima čestitam, druge bodrim i pomažem im da budu bolji, motivišem i inspirišem svakoga ko klone - ističe Isidora, kojoj je velika čast što je jednoglasno izabrana među 34 izvrsna kandidata.

Japan zamijenio Banjalukom

Tu je i mladi istraživač, doktor inženjerskih nauka Radovan Kukobat koji se školovao i radio u Japanu, a nedavno je potpisao ugovor o stupanju u radni odnos na Medicinskom fakultetu u Banjaluci.

Kukobat, inače rodom iz Glamoča, kao izvanredan student na Univerzitetu Šinšu u Japanu stekao je zvanje doktor inženjerskih nauka, a nakon devet godina istraživačkog rada u Japanu karijeru nastavlja u Banjaluci. Tu će se baviti ispitivanjem alumino-silikatnih materijala i mogućnostima njihove primjene u farmaceutskim proizvodima.

- Trudiću se da iskustvo stečeno u Japanu primijenim ovdje i doprinesem razvoju nauke u Srpskoj - poručio je Kukobat.

Snovi se ostvaruju

Velikim trudom i upornošću svoje snove ostvaruje i Nikolina Babić iz Nožičkog kod Srpca. Dobitnica je Zlatne značke i Plakete za najboljeg studenta farmacije na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Banjaluci.

- Znanje koje sam stekla planiram primijeniti u Srpskoj, jer smatram da ovdje postoje dobri uslovi da se mladi ljudi usavršavaju i zasnuju porodicu - kaže Babićeva.

Po završetku studija, koje je okončala sa prosjekom 9,08, Nikolina je dobila posao u jednoj od banjalučkih apoteka i, kako kaže, jako je srećna što ima priliku da se dokazuje u struci.

Da se ciljevi ostvaruju samo ako se za njih bez prestanka boriš, dokaz je i Dušan Materić. Još kao dijete, odrastajući u Drvaru, Dušan je poželio da postane naučnik, te je tako upisao biologiju na Prirodno-matematičkom fakultetu u Banjaluci, zatim otišao u Italiju na specijalizaciju iz biohemije, a potom radio kao asistent na Univerzitetu u Istočnom Sarajevu. Magistarske studije završio je u Banjaluci, nakon čega ga je život odveo u Englesku, gdje je i doktorirao. Ovaj mladi naučni istraživač na Utreškom univerzitetu u Holandiji na čelu je grupe naučnika koja je jedinstvenom metodom po njegovom “receptu” istraživala zagađenje na vrhu Alpa.

- Ljubav prema nauci se razvija od malih nogu, a dobro je još ako i neki profesor to prepozna, pa malo podstakne učenika. Ljudi na našim prostorima generalno misle da naše diplome nisu važne u svijetu, ali jesu. Zaista su cijenjene i naši istraživači s njima mogu da rade svugdje - kazao je Materić.

I jedan mladi matematičar iz Srpske ostvario je veliki podvig, osporivši čak rezultat ruskog naučnika. Riječ je o Nebojši Đuriću, višem asistentu na banjalučkom Arhitektonsko-građevinsko-geodetskom fakultetu, koji je sa Sergejom Butrinom, ruskim matematičarem sa Državnog univerziteta Saratov, objavio naučni rad “O nejedinstvenosti konstrukcije Šturm-Liuvilovog operatora sa kašnjenjem”. Riječ je o radu u kojem je oboren rezultat profesora Jurka, jednog od vodećih svjetskih naučnika, specijalizovanih za inverznu spektralnu teoriju.

Uspješni glumci

Republika Srpska ima i mnogo mladih glumaca, koji svojim talentom pariraju čak i zvijezdama Holivuda. Jedan od njih je Zlatan Vidović iz Gradiške, kojeg je ovdašnja publika gledala u brojnim ostvarenjima poput “Ubice mog oca”, “Dara iz Jasenovca”, “Kosti”. No, čini se da je tek kao inspektor Bojan u seriji “Pevačica” dobio zasluženu pažnju, kako od publike, tako i od medija. Rame uz rame sa velikim glumačkim imenima našla se i trinaestogodišnja Biljana Čekić iz Kozarske Dubice, poznata po ulozi Dare Ilić u srpskom filmu “Dara iz Jasenovca” iz 2020. Ova izuzetna mlada i talentovana djevojčica još razmišlja o tome u koju srednju školu da se upiše. Ali ne i o fakultetu.

- Fakultet dramskih umjetnosti je definitivno moj izbor - riješena je Biljana.

Tu je i neprevaziđeni Nikola Kolja Pejaković, slavni glumac, reditelj, scenarista i muzičar. Rođen u Banjaluci, još kao srednjoškolac bavio se slikanjem i pisanjem, da bi se potom zainteresovao za pozorište i 1985. upisao Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu. Široj javnosti predstavio se ulogama u filmovima i serijama poput “Mi nismo anđeli”, “Složna braća”, “Lepa sela lepo gore”, “Rane”, “Nebeska ulica”, “Rat uživo”, “Mrtav ‘ladan”, “Motel Nana”, “Meso”, “Kosti”, “Južni vetar” i mnogim drugim.

U proteklih nekoliko godina banjalučki glumci polako su počeli da preuzimaju glavne role u srpskoj i regionalnoj kinematografiji. Ljubiša Savanović, Nikolina Friganović i Aleksandar Stojković samo su neki od članova ansambla Narodnog pozorišta Republike Srpske bez kojih je nemoguće zamisliti neki novi film ili seriju.

Sportski heroji

Slavu Republike Srpske svim svjetskim meridijanima tokom proteklih 30 godina pronosili su, i dalje pronose njeni vrhunski sportisti. Malo je sportova u kojima se nije čulo za nekog iz Srpske, što se uglavnom dešavalo u onim ekipnim. Posebno mjesto među njima zauzima džudista Nemanja Majdov, koji je rođen 1996. godine u Istočnom Sarajevu, a 2017. postao je svjetski šampion. Otac Ljubiša otkrio je njegov talenat i na tavanu porodične kuće napravio trening salu za njega i starijeg sina Stefana, a Nemanja je dostigao svjetske visine.

Banjalučka rukometna škola iznjedrila je velikane ovog sporta koji su ostavili dubok trag gdje god da su igrali ili obavljali neku drugu funkciju. Bilo je tu igrača iz drugih gradova koji su Republiku Srpsku uvijek isticali u prvi plan. Imena Gorana Stupara, Aleksandra Kneževića, Nebojše i Andreja Golića, Mladena Bojinovića, Danijela Šarića, Velimira Petkovića, Vladimira Vranješa, Marka Panića... svjedoče o “moru talenata” na ovom prostoru.

Rame uz rame sa rukometašima mogu stati i košarkaši. NBA prstenom diči se Dobojlija Ognjen Kuzmić koji je kao član Golden Stejta 2015. godine postao šampion najjače lige svijeta, dok je iste godine bio šampion i razvojne NBA lige te Evrolige tri godine kasnije sa Real Madridom. Prije njega prsten je osvojio i Darko Miličić (2004. sa Detroitom) koji je porijeklom iz Šipova, baš kao i srpski reprezentativac Miroslav Raduljica, osvajač tri srebra sa “orlovima”.

Zoran Kukić bio je dio najboljeg tima Borca u istoriji, a potom i važan dio tada moćnog Kelna. Njegovim stopama sada ide Dalibor Ilić koji bi lako mogao postati igrač koji je kao član kluba iz Srpske otišao direktno u NBA. Poseban status ima Slađana Golić, najbolja košarkašica koju je Banjaluka ikada imala. Karijeru je započela 1977. i završila u rodnom gradu 2000. godine uz veličanstven oproštaj. Njene nasljednice definitivno su Saša Čađo i Milica Deura, a tu je i Nikolina Milić. Treneri iz Srpske posebna su priča. Svoje “potpise” u ekipama ostavljali su širom Evrope i među njima su Zoran Mikeš, Predrag Krunić, Vladimir Arnautović, Zlatan Prešić, Dragan Bajić, Slobodan Simović... koji su bilježili velike uspjehe sa svojim timovima.

Malo je evropskih država u kojima nisu igrali i fudbaleri iz Republike Srpske. Neki su rođeni u njoj, neki vuku korijene, ali svi zajedno Srpsku nose u srcu. Neka od najznačajnijih imena među njima su Savo Milošević, Marko Marin, Neven Subotić, Zdravko Kuzmanović, Rade Krunić, Darko Maletić, Ognjen Vranješ, Branislav Krunić, Vinko Marinović, Aleksandar Vuković.

Iako nisu rođeni u Srpskoj, vaterpolisti Duško i Gojko Pijetlović, te Nikola Rađen s ponosom ističu svoje porijeklo iz Mrkonjić Grada, odnosno Šipova. Braća su osvojila sve što se moglo osvojiti na svijetu i to po nekoliko puta, mada ni njihovom kumu ne manjka trofeja.

Popularnost odbojke munjevito raste posljednjih dvadesetak godina, a najbolja svjetska igračica stiže iz malene Bileće. Tijana Bošković svjetski je biser kojeg je iznjedrila opština sa juga Srpske. Zajedno s njom medalje u reprezentativnom dresu broji i Brankica Mihajlović, dok je Đorđe Đurić prije njih bio dio tadašnje reprezentacije baš kao i Saša Starović te njegova sestra Sanja. Jedan o najpopularnijih sportista Srpske je i Draženko Ninić. Bivši kik-bokser “žario je i palio ringom” i bio šampion Evrope i svijeta kao amater i kao profesionalac u disciplini lou-kik. Tu su i mnogi drugi sportisti, ali i talentovani ljudi u gotovo svim branšama koji nas u najboljem svjetlu predstavljaju.

Prvi laureat i medalja

Posebno mjesto u istoriji sporta Republike Srpske upisao je Miroljub Kremenović, koji je imao čast da prvi ponese epitet najboljeg sportiste Srpske ratne 1992. godine. Prvu medalju u istoriji sporta Republike Srpske osvojila je džudistkinja Dijana Vojinović Zirojević 28. marta 1993. godine na pionirskom prvenstvu Jugoslavije u Temerinu.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.