Jovan Đorđević - osnivač Srpskog narodnog pozorišta, rođen na današnji dan
BIJELjINA- Srpski pisac Jovan Đorđević (1826-1900), osnivač Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu i jedan od osnivača Narodnog pozorišta u Beogradu, te profesor istorije na Velikoj školi u Beogradu, rođen je na današnji dan 1826. godine.
Đorđević je bio ministar prosvjete Srbije. Objavio je "Opštu istoriju" i više prevoda, naročito za pozorište.
Napisao je alegoriju "Markova sablja", iz koje je i pjesma "Bože pravde", koja je postala srpska himna.
Poslije završetka osnovne škole u rodnoj Senti, učio je gimnaziju u Segedinu, Novom Sadu i Temišvaru, a filozofiju u Pešti.
Đorđević je, nakon diplomiranja, iz Sombora otišao u Lugoš, za sudskog činovnika, a 1852. godine, na poziv patriota, prešao je u Novi Sad za profesora Srpske pravoslavne velike gimnazije.
Zbog podrške Vuku Karadžiću i narodnjačkim idejama, došao je u sukob sa nekim članovima patronata, te je otišao u Peštu u sekretarstvo Matice srpske i uredništvo književnog časopisa "Letopis Matice srpske", koji je uređivao.
Objavljivao je niz važnih članaka o pozorištu, kojima je ustalasao Srbe u Vojvodini i time neposredno doprinio osnivanju stalnog Srpskog narodnog pozorišta.
Jovan Đorđević je 1868. godine postao prvi direktor Narodnog pozorišta u Beogradu, a kad je ozvaničeno zvanje dramaturga imenovan je na to mjesto.
Osnovao je i privremenu Pozorišnu školu 1870. godine.
Bio je i direktor polugimnazije u Šapcu, te direktor Učiteljske škole u Beogradu.
Među književnim radovima Jovana Đorđevića ističu se biografije o "Dvojici Stanimirovića" i Čučuk Stani, te "Latinsko-srpski rečnik", "Opšta istorija u dva toma", kao i mnogobrojna pozorišna djela prevedena sa mađarskog i njemačkog jezika.
Jovan Đorđević umro je 1900. godine u Beogradu.
Sahranjen je na Novom groblju, u zajedničkoj grobnici sa rođacima, gdje je kasnije sahranjen i njegov sestrić Stevan Sremac.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
