Prije 40 godina se dogodila najveća vazduhoplovna nesreća u istoriji Jugoslavije, poginulo je 180 ljudi

Riječ je o nesreći koju je doživio avion "MekDonel Daglas MD-81" koji je koristila kompanija "Ineks-Adria Aviopromet", a koji je bio određen za let iz Ljubljane u tadašnjoj Jugoslaviji do francuskog ostrva Korzika u organizaciji agencije "Kompas". Avion je poletio 1. decembra 1981. godine, ali nikada nije stigao na destinaciju jer se srušio u planini San-Pietro nedaleko od grada Ajacio, podsjeća Klix.ba.

Prilikom rezervacije čarter leta je u aplikaciji navedeno da će se koristiti "MekDonel Daglas DC-9" avion kapaciteta između 115 i 135 putnika, ali aviokompanija je ipak odlučila da koristi "MekDonel Daglas MD-81" koji je bio noviji i veći avion. Takođe, u aplikaciji je navedeno da će putovati 130 putnika, ali dodatna 43 mjesta zauzeli su zaposlenici kompanije "Ineks-Adria". Pored toga, sa "Kompasom" su putovala 173 putnika, a uzimajući u obzir sedam članova posade, u avionu je bilo ukupno 180 osoba.

Avion kojim su putovali svoj prvi let je obavio 15. maja 1981. godine, tako da je bio praktično nov. Aviokompaniji "Ineks-Adria" je dostavljen 11. avgusta, a do nesreće je zabilježio svega 683 časa leta. Posljednja provjera je obavljena 7. novembra 1981. godine, a posljednji servis 27. novembra.

Kapetan aviona je bio 55-godišnji Ivan Kunović, koji je dobio pilotsku dozvolu 16. aprila 1968. godine, a za "Ineks-Adriju" je počeo raditi 1970. godine. Njegov kopilot je bio 40-godišnji Franc Terglav koji je dozvolu za komercijalne pilote dobio 11. novembra 1981. godine. U kokpitu je bio i Terglavom sin Tomaž.

Avion je poletio s aerodroma u Ljubljani u 6.41 časova te se zaputio prema Korzici. U 7.08  je bio u italijanskom vazdušnom prostoru kada je kontroler leta u Padovi kontaktirao kolegu u Ajaciju tražeći izvještaj o vremenskim uslovima. Na aerodromu je duvao jugozapadni vjetar brzinom do 19 km /h, a nebo su prekrivali razdvojeni oblaci. Kada je posada dobila izvještaj o vremenu, odlučila je sletjeti na pistu broj 3.

Međutim, stvari su krenule po zlu kada je posada stupila u kontakt s kontrolorm leta na aerodromu Ajacio. Bio je to dvadesetčetverogodišnji mladić koji je nedugo prije toga dobio dozvolu za rad, a osim toga, pilotu je to bio prvi let na Korziku.

Prema istrazi, tokom komunikacije je došlo do nesporazuma, kontrola leta je smatrala da se avion nalazi iznad mora te je posadi naložila da započne postepeno spuštanje, ali avion se zapravo nalazio iznad kopna, a dok je kružio prolazeći kroz oblake pred njim se ukazala planina San-Pietro.

Pilot je pokušavao "dodati gas" i podići avion, ali bilo je prekasno. Avion je lijevim krilom udario u planinu zbog čega je pretrpio veliku štetu, nekontrolisano se zavrtio, udario u stijene pri velikoj brzini od gotovo 400km/h i raspao se. Niko od putnika i članova posade nije preživio.

Francuski istražioci su tvrdili da je uzrok nesreće odluka pilota da se spuste ispod minimalne sigurne visine, dok su jugoslovenski rekli da je kontrolor leta trebao znati gdje se avion nalazi nakon što mu je Kunović detaljno prenosio svoje postupke.

Crne kutije su pronađene nakon velikih napora, a zbog nepristupačnog terena nisu pronađeni ni svi posmrtni ostaci žrtava. Dijelovi aviona su se rasuli na dužini od jednog kilometra i na dužini od 600 metara. Bila je to najveća nesreća u istoriji Jugoslavije, kao i druga najveća u istoriji Francuske.

Godine 2008. su pronađeni još neki dijelovi aviona i posmrtni ostaci putnika. U maju je uklonjeno oko 27 tona ostataka aviona među kojima je i jedan motor te veliki dijelovi krila. Neki dijelovi su morali biti raskomadani kako bi se mogli transportovati helikopterom s planine. Na mjestu udara lijevog krila aviona je postavljena spomen-ploča.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.