Sagledana uloga crkve između tradicije i stvarnosti
FOČA - Zadatak Crkve, kao čuvara apsolutne istine, nije uništenje savremenog društva i vraćanje čovjeka u srednji vijek, već da sve što je dobro u savremenoj kulturi preobrazi i usmjeri prema Hristu, jedna je od poruka sa dvodnevnog naučnog skupa koji se danas završava na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu "Sveti Vasilije Ostroški" u Foči.
Jedan od moderatora naučnog skupa "Perspektive primijenjene teologije u savremenom dobu", profesor ovog fakulteta Vedran Golijanin kaže da je praktična teologija usmjerena ka određivanju ispravnog odnosa Crkve prema svijetu, svjesna svog prisustva u svijetu i činjenice da njeni članovi žive u konkretnim istorijskim okolnostima, koje su promjenljive.
"Zbog toga se nauke koje spadaju u praktičnu teologiju, kao što su hrišćanska sociologija ili pastoralno bogoslovlje, upravo bave izučavanjem duha vremena. Vrijeme u kojem živimo je primarno postmodernističko vrijeme u kojem se sam pojam istine ugrožava - svako ima svoju istinu, ne postoji samo jedna istina", navodi Golijanin.
On ističe da je paradoks u tome što Crkva u svijetu nastupa kao čuvar apsolutne istine, koja joj je povjerena od Boga, tako da se samom tom činjenicom javlja problem između Crkve i savremenog svijeta.
"Upravo je to razlog što mnogi neupućeni ljudi Crkvu smatraju anahronom, neprilagođenom našem vremenu, a upravo Crkva ne vidi kao svoj zadatak uništenje savremenog doba ili vraćanje čovjeka u srednji vijek, nego preobražaj savremenog društva, tako da sve ono što u savremenom društvu ima potencijal, a u skladu sa učenjem Svetog apostola Pavla žŠto god dobro čujete, to držitež, Crkva nastupa da sve što je dobro u savremenoj kulturi preobrazi i da čovjeka kroz te dobre stvari usmjeri prema Hristu i vječnoj istini", kaže Golijanin.
Univerzitetski i profesori srednjih bogoslovskih škola iz Srbije i Republike Srpske na naučnom skupu u Foči predstavili su naučne radove u kojima su se bavili savremenim izazovima Crkve, o tome šta ona može da ponudi savremenom čovjeku.
Obrađena je liturgijska praksa, a zatim savremene pravne okolnosti u kojima se nalazi Crkva, od pitanja autokefalnosti do društvene angažovanosti i pitanja vraćanja oduzete crkvene imovine.
Zanimljivi su bili i radovi o odnosu savremene kulture i hrišćanstva i o perspektivama pravoslavne pedagogije, kao i izlaganja o odnosu hrišćanstva i savremene psihologije, te o pastirskom bogoslovlju između tradicionalizma i stvarnosti.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
