ZAPISI IZ ARHIVA: Banjalučki ljekari u Kraljevini Jugoslaviji (1929-1941): Ljekar jedan od osnivača Rotari kluba
Milan Begić je završio studije medicine 1900. Počeo je kao županijski fizikus u Zagrebu, a nastavio kao sanitetski referent Zagrebačke oblasti (1924-1929) i zdravstveni inspektor Odjeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje u Zagrebu (1929-1930). Potom je postavljen za načelnika Odjeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje Kraljevske banske uprave Vrbaske banovine u Banjaluci.
Bio je član Banskog sanitetskog savjeta i jedan od osnivača Rotari kluba u Banjaluci. Ukazom od 8. novembra 1935. postavljen je za načelnika Odjeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje u Zagrebu. Umro je u Zagrebu 1940.
Mirjana Beleslin, rođena 1912. u Medini (Mađarska), u Beogradu je 1936. završila studije medicine. Bila je specijalista za unutrašnje bolesti.
Radila je od 9. maja 1939. na Internom odjeljenju Državne bolnice u Banjaluci. Napustila je "samovoljno dužnost" 6. avgusta 1941. i otišla u Mađarsku. Na preporuku dr Ladislava Vlašića, a naredbom Ravnateljstva Ustaškog redarstva od 23. oktobra 1941, primljena je ponovo u službu kod Državne bolnice u Banjaluci. Odatle je 18. septembra 1944. stupila u NOV. Poslije rata radila je kao ljekar Unutrašnjeg odjeljenja i šef Internog odjeljenja Banjalučke bolnice. Obavljala je privatnu praksu do 15. februara 1952.
Ludvik Benčina je rođen 1902. u Trstu. Završio je studije medicine u Beogradu 1932. Bio je specijalista higijene.
U Opštoj državnoj bolnici u Beogradu stažirao je do 1933, odakle je došao u Banjaluku. Radio je kao ljekar u Higijenskom zavodu u Banjaluci od avgusta 1934. do avgusta 1935, a zatim kao ljekar i v. d. upravnika Doma narodnog zdravlja u Bosanskoj Gradišci (1935-1939) i v. d. upravnika Doma narodnog zdravlja u Jajcu od 31. jula 1939.
Za vrijeme Drugog svjetskog rata bio je sreski ljekar i upravnik Doma narodnog zdravlja u Jajcu. U NOP-u je učestvovao od 24. novembra 1942. do 30. marta 1943, a kao vojni ljekar u Jugoslovenskoj armiji od 4. septembra 1944. do 1. juna 1946. Nakon demobilizacije radio je u Sanatorijumu za grudobolne na Iriškom vencu, a potom na Zaraznom odjeljenju Okružne bolnice u Valjevu.
Berta Bergman, rođena 1892. u Blažuju kod Sarajeva, završila je Medicinski fakultet u Beču 1918. Kao sekundarni ljekar u Gradskoj bolnici u Banjaluci radila je od 1921. do septembra 1924, kada je podnijela ostavku na državnu službu. Pred Drugi svjetski rat je bila upravnik Školske poliklinike u Mostaru.
Za vrijeme Drugog svjetskog rata u svojoj kući u Mostaru napravila je prihvatni centar za jevrejske izbjeglice iz Sarajeva. U NOP se uključila od početka ustanka 1941. Održavala je ilegalne sanitetske kurseve prve pomoći, liječila ranjenike i slala sanitetski materijal i lijekove partizanima. Tokom rata dva puta je hapšena, a 15. januara 1945. odvedena u logor Jasenovac, gdje je ubijena. Njeno ime je urezano na spomen-ploči VMA u Beogradu i Mostaru.
Benjamin Bernštajn je bio kontraktualni ljekar Hirurškog odjeljenja Stalne vojne bolnice Vrbaske divizijske oblasti od 1921. Zatim je 30-ih godina DžDž vijeka radio u Zagrebu, a od kraja februara 1935. u Okružnom uredu za osiguranje radnika u Banjaluci. Od aprila do jula 1937. bio je ljekar pripravnik u Lušci Palanci.
Samuel Bijelić, rođen 1877. u Osijeku, u Banjaluci je jula 1940. otvorio privatnu ordinaciju. Na godišnjoj skupštini Ljekarske komore Vrbaske banovine 23. marta 1941. izabran je za blagajnika.
Hasib Bušatlić, rođen 1901. u Vlasenici, studije medicine završio je u Zagrebu 1931. Od 1934. do aprila 1941. radio je u banovinskim bolnicama u Travniku, Čačku, Vlasenici i Tuzli i u Državnoj bolnici u Banjaluci.
Mobilisan je 6. aprila 1941. kao ljekar 81. automobilskog bataljona. Zarobljen je sa štabom u Banovoj Jaruzi i sproveden u logor Vojnog sabirališta Zagrebačkog zbora. Odatle je 16. aprila 1941. mobilisan kao ljekar NDH. Nakon 20 dana je otpušten iz službe, jer je logor raspušten, a zarobljenici upućeni u Njemačku. U Državnoj bolnici u Banjaluci radio je od juna do oktobra 1941. Obavljao je dva puta domobransku rezervu od po dva mjeseca. Predao se 8. septembra 1942. Prvoj proleterskoj diviziji u Ključu, sa kojom je 1942. otišao u Crnu Goru, gdje je bio upravnik partizanskih bolnica. Zarobili su ga Nijemci 13. juna 1943. na Sutjesci, sproveli u Foču i predali domobranima. Tamo je ostao do maja 1944, kada je zbog bolesti otpušten.
Poslije rata, do decembra 1947, kada je premješten u Rogaticu, radio je u Državnoj okružnoj bolnici u Banjaluci.
Mr Bojan Stojnić, direktor, Verica M. Stošić, pomoćnik direktora Arhiva Republike Srpske
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
