“Nana” Emila Zole u novom izdanju na srpskom jeziku: Lažna ljubav i moralno posrnuće
BANjALUKA - Roman “Nana” Emila Zole, monumentalna freska francuskog društva koja oslikava materijalno, moralno i društveno posrnuće koje prepoznajemo i danas, biće objavljena u novom “Laguninom” izdanju tokom avgusta.
Čitaoci će uživati u remek-djelu u kojem, kako su naveli kritičari, seksualnost, istorija i mit žive i umiru zajedno. Roman su na srpski jezik preveli Ivan Dimitrijević i Milan Šare.
“Nana” je jedan od najpopularnijih romana Emila Zole, a prvi put je objavljena 1880. godine i to kao deveti dio sage o porodici Rugon-Makar.
Ova snažna priča o lažnoj ljubavi, o strasti, požudi i pohlepi osvaja čitaoca, a svi poroci i emocije sažeti su u liku jedne žene koju društvo osuđuje. U Naninom liku prikazana je moć i težina novca, kao i položaja koji se može kupiti.
- Najpoznatija kurtizana u istoriji književnosti, Nana je kćerka pralje i radnika koji se zbog nesreće na radu propio. Upoznajemo je kao osamnaestogodišnju glumicu u pariskom varijeteu, bez mnogo talenta, ali magnetske privlačnosti. Naizgled samostalna i samosvesna u svojoj ulozi kokete visokog društva, Nana postaje slavna, očarava muškarce od aristokrata do polusveta i glumaca, i prema svojim ljubavnicima postupa beskrupulozno - stoji u sinopsisu izdavačke kuće “Laguna”.
I dok ljubavnici Nanu zasipaju poklonima i ispunjavaju njene prohtjeve, ona postaje prava “otmjena dama, rentijerka gluposti i prljavštine mužjaka, markiza visokih trotoara”. Ipak, pored svega toga, ona ne prestaje da žudi za običnom srećom.
- Zolina težnja da ogoli i razobliči najniže porive visokih slojeva Drugog carstva čine “Nanu” jednim od prvih modernih romana u kojem se javljaju savremene teme, realistične opservacije o društvu, dijalozi i scenariji. Objavljivanje “Nane” izazvalo je veliku kontroverzu, zbog čega je roman gotovo preko noći postao bestseler, a danas se smatra klasikom francuske književnosti - naveli su iz “Lagune”.
Kritika
Kritičari su dosta govorili o “Nani”, a Gistav Flober je istakao da Nana prelazi u mit, a ipak ostaje stvarna, te da je ona vavilonska tvorevina. Henri Džejms je kazao da bi čitaoci morali da se dive širini Zoline ambicije i bogatstvu njegove namjere. U “Gardijanu” je navedeno da nam je Zola potreban kao najveći pjesnik masa.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
