POGLEDI Sarajevo je danas zatvoreni grad

 Za 130.000 mrtvih i živih Srba Sarajeva koji su ga trajno napustili u periodu od 1992. godine do danas, neki dobrovoljno, a većina njih je otjerana ili protjerana, Sarajevo jeste otvoren grad u jednom pravcu, pravcu odlaska.

Ponašanje današnjeg Sarajeva je postavilo u javnosti simbolički znak: Zabranjen dolazak agresorima i zločincima, jer samo tako imenuju Srbe, kao napadače na Sarajevo a ne kao graditelje, koji su ga vijekovima gradili.

Niko od njih se ne vraća u Sarajevo. Meni kao sociologu su poznati demografski zakoni, činjenice, a ova činjenica je jedinstvena i nije se nigdje u svijetu dogodio takav rezultat, da se niko poslije dobrovoljnog odlaska ili protjerivanja ne vraća u svoj zavičaj. Popis stanovništva 2013. godine pokazao je da u desetinama srpskih naselja u Sarajevu danas ne živi nijedan Srbin.

Podatak da među 400 klubova koji su učestvovali na turniru nema nijednog kluba iz Sarajeva pokazuje da Sarajevo nije otvoreno i ne podržava događaje u kojima učestvuju klubovi, djeca iz svih bivših jugoslovenskih republika.

Grad u kome je političarima, intelektualcima i novinarima teško izgovoriti da su Srbi u Sarajevu žrtve rata  i mira nije otvoren grad. U ratu su Srbi građani, a u miru su gosti. U javnom prostoru svaki dan se obilježavaju događaji i u medijima prikazuju komemoracije,  ratni zločini Srba nad Bošnjacima i drugim narodima. Nema javnog obilježavanja zločina nad Srbima i tako se stvara lažni narativ da su samo Bošnjaci Sarajeva žrtve rata.

Grad u kome se ne rađaju srpska djeca nije otvoren grad. Mi Srbi sa Ilidže nismo mogli prijaviti ekipu dječaka do dvanaest godina za ovaj turnir, jer ih nema dvanaest na Ilidži, a ni u cijelom gradu Sarajevu.

Momci koji su napali roditelje djece iz Beograda rođeni su poslije građanskog rata, nisu imali mogućnost da žive, druže se i upoznaju druge i drugačije i očito nisu za to da Sarajevo bude otvoren grad. Odrasli su u klimi razvijanja mržnje, posebno prema Srbima, koja se kreira u porodici, džamiji, školi a posebno u medijima koji su ovih dana poslije parade u Istočnom Sarajevu povodom 9. januara Dana Republike Srpske bili prepuni jezika mržnje.

Političko “otvoreno” Sarajevo zatvara mogućnost da Srbi budu birani na najvažnije političke funkcije, tako što u ustavima i statutima propisuje da ako jedan narod ima po popisu stanovništva udio od 85 odsto ne mora poštovati odredbe o konstitutivnosti naroda. Takav grad je zatvoreni grad.

Za Srbe Sarajeva zatvorene su sve profitabilne pozicije koje se popunjavaju po političkoj liniji. U pojedinim opštinama u opštinskim vijećima nema predstavnika Srba, a tamo gdje ih ima nisu izabrani za predsjedavajuće, što je statutarna odredba koju naravno krše. U javnim preduzećima, upravnim odborima, nadzornim odborima ih nema. Nema ih na pijacama za stolovima, niti otvaraju mala i srednja preduzeća.

Otvoreni grad ne bi trebalo da mijenja nazive srpskih naselja i nazive ulica. Vasin Han je postao Pajtov Han, a naselje Ledići su Fazlagići. Kad ja krenem ka centru Sarajeva idem ulicom Rustem-pašinom, kad izađem iz Saborne crkve izlazim na Trg oslobođenja-Alije Izetbegovića, a ako hoću da odem na prijem u Mitropoliju Dabrobosansku idem ulicom Mladih muslimana, kad idem prijateljima na Pale prolazim ulicom Put Mladih muslimana, a kad krenem vozom ka Hercegovini pređem preko Trga žrtava Srebrenice.

Preimenovane su ulice koje su nosile srpska imena ili imena partizana, a postavljaju se nove table na ustanove ili ulice s imenima Bošnjaka, koji su sarađivali u Drugom svjetskom ratu sa fašistima. Primjer Osnovna škola “Mustafa Busuladžić”, ulica Huseina Đoze.

Nekada se pravoslavno groblje u Reljevu nalazilo u naselju Reljevo, poslije u ulici Reljevska, a danas se nalazi u ulici Bratunačka! Sljedeći korak je da se pravoslavno groblje u Reljevu imenuje kao mezarje Reljevo! U naselju Okruglica na Nišićkoj visoravni su na 100 odsto srpskoj zemlji nomadi, stočari s Vlašića i okolnih opština postavili nišan, bošnjački muslimanski nadgrobni spomenik, iako tu niko od Bošnjaka nije živio a ni preminuo.

Na mjestima gdje su u ratu bile smještene komande i vojska Republike Srpske ili ulice kojima se išlo na ratne linije postavljaju se spomen-sobe Armije BiH ili daju novi nazivi po jedinicama te vojske.

Saobraćajni znaci i druge table pokazuju da je Sarajevo zatvoreni grad za neke od elemenata identiteta srpskog naroda, tako što crnom bojom prekrivaju sve ćirilične natpise, obavještenja.

U javnim medijima zanemarena je ćirilica i srpski jezik ili se karikturalno upotrebljava tako što se bošnjački izrazi, riječi, pišu ćirilicom.

Ponosan sam na svoju opštinu koja na administrativnoj zgradi ima tablu na kojoj piše: Opština Ilidža. Isto tako sam ponosan kad pred administrativnom zgradom opštine Trnovo (RS) vidim državnu zastavu.

Radi objektivnosti, moram naglasiti da pojedini načelnici opština, predsjednik skupštine i ministarstva Kantona Sarajevo, istaknuti bošnjački privrednici, moralno i finansijski podržavaju pravoslavnu crkvu i srpske nevladine organizacije i pohvaliti policiju kantona Sarajevo koji obezbjeđuju vjerske i druge događaje koje organizuje pravoslavna crkva i nevladine organizacije.

Ne želim da vi koji ovo čitate pomislite i ponesete misao da je sve u Sarajevu crno i da je sve u službi satanizacije i mržnje prema Srbima i zato u svoje ime i u ime Srba Sarajeva s kojima imam kontakt, zahvaljujemo mnogobrojnim dobronamjernim sarajevskim komšijama, susjedima iz reda drugih naroda, koji svojim ponašanjem i djelima pokazuju da smo poštovani i od njih tretirani kao ravnopravni građani Sarajeva. Mislim da svi mi imamo obavezu da više radimo na procesima uspostavljanja mira, razumijevanja, istine i pravde i da radimo na pretpostavkama i uslovima da svaki narod, u skladu sa zakonom koji treba donijeti, na svakom mjestu u državi BiH, a posebno u Sarajevu, glavnom gradu države, može slobodno isticati svoje narodne zastave, zastave udruženja i organizacija i pjevati svoje narodne ili druge himne i pjesme, bez straha da će biti napadnut.

Veliki, teški i dugotrajni su procesi pred svima nama, ako budemo imali nacionalne, političke i ljudske volje i želje, koji bi uspostavili nove odnose nacionalne/narodne ravnopravnosti u Sarajevu (gradu Sarajevu, Kantonu Sarajevu) koji bi tada dali za pravo političarima, novinarima i drugim javnim ličnostima da tvrde da je Sarajevo otvoren grad.

PIŠE: Dušan Šehovac, predsjednik Udruženja “Istina i pravda”

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.