General Mladić osuđen na doživotni zatvor

Sud je zaključio da je on svojim djelovanjem značajno doprinio izvršenju genodica nad muslimanima u Srebrenici, da je terorisao stanovnistvo Sarajeva, da je naređivao uzimanje talaca....

Mladić je osuđen po 10, od 11 tačaka optužnice.

Oslobođen je samo optužbe za genocid u šest opština - Foča, Ključ, Kotor-varoš, Prijedor, Sanski most, Vlasenica.

Ovo je prvostepena presuda na koju postoji pravo žalbe.

Predsjednik sudskog vijeća Alfons Orije rekao je da je vijeće zaključilo da Mladić nije kriv po tački 1 po optužbi koja ga tereti za genocid u šest opština BiH, prethodno obrazloživši da nije dokazano da je cilj udruženog zločinačkog poduhvata bio genocid.

Osuđen je po drugih 10 tačaka optužnice:

- po tački 2 za genocid u Srebrenici,

- po tački 3 za zločin protiv čovječnosti,

- po tački 4 za istrebljenje i zločin protiv civilnog stanovništva,

- po tački 5 zbog ubistava i zločin protiv civilnog stanovništva,

- po tački 6 zbog ubistava i kršenja zakona i običaja ratovanja,

- po tački 7 zbog deporatcija i zločin protiv civilnog stanovništva,

- po tački 8 zbog nehumanog premještanja i zločina protiv civilnog stanovništva,

- po tački 9 osuđen je zbog terorisanja, kršenja zakona i običaja ratovanja,

- po tački 10 osuđen je zbog protivpravnnih napada na civile i kršenje zkaona i običaja ratvoanja, i

- po tački 11 zbog uzimanja talaca - osoblja UN i kršenja zakona i običaja ratovanja.

Optužnicom se teretio za četiri zločinačka poduhvata, a za jedan od njih, koji se odnosi na šest optšina, je oslobođen.

Osuđen je zbog udruženih zlocinačkih poduhvata koji se odnose na Srebrenicu, Sarajevo i uzimanje talaca.

Kada je riječ o udruženom zlocinackom poduhvatu koji se odnosi na Srebrenicu, tribunal je zaključio da je Mladić imao namjeru da se muslimani iz Srebrenice eliminišu ubijanjem muškaraca i dječaka, kao i prisilnim odvođenjem žena, djece i starih muškaraca, i to putem počinjenja geonicida, progona, istrebljenja, ubistva i prisilnog premeštanja, rekao je sudija.

Prema njegovim riječima, jedini razumni zaključak je da je Mladić imao namjeru da uništi bosanske muslimane iz Srebrenice, te da je imao namjeru da ostvari cilj UZP-a u vezi sa Srebrenicom pocinjenjem krivicnog dijela genocida.

Kada je u pitanju Sarajevo, sudskoe već je našlo da je Mladić imao namjeru da „pokrene i sprovede kampanju granatiranja i snajperskog djelovanja sa ciljem širenja terora među civilnim stanovništvom Sarajeva“.

„Lično naredio prekid svih linija snabdijevanja Sarajeva kako bi ljudi izlazili na otvoreno, pod snajpersku paljbu i granatiranje“, rekao je sudija.

Mladić je, prema zaključku Orijeovog vijeća, predložio da se bombarduje Sarajevo, a 6. septembra 1995. je naredio prekid snabdijevanja Sarajevo vodom i strujom što je stanovnike natjeralo da izađu iz domova i budu izloženi snajprerskom djelovanju i gran

Sudija je prethodno pročitao zaključke koji se odnose na više tačaka optužnice.

Sudsko vijeće je konstatovalo da je u više opština počinjena deportacija i prisilno preseljenje (Banjaluka, Bijeljina, Foca, Ilidža, Novi Grad, pale, prijedor, Rogatica, Sanski Most, Sokolac, Vlasenica).

Vijeće je, kako je dodao sudija, konstatovalo da je bilo zločina protiv čovječnosti i masovnih pogubljenja bosanskih muslimana, da su izvršioci pokazivali pokazivano malo ili nimalo humanosti i nečjovečna postupanja.

U logorima, kako je naveo, nije bilo dovoljno hrane i vode, sanitarni uslovi su bili loši, zatočenici su premlaćivani ponekad i gvozdenim bokserima, primoravani su da jednu druge siluju i da međusobno pod prisilom vrše i druge polne radnje.

Orije je naveo da su mnoge muslimanke silovane, od kojih su neke imale tek 12 godina.

Kada je u pitanju tačka optužnice koja se odnosi na Sarajevo, vijeće je prema riječima suđe, utvrdilo da su pripadnici sarajesko-romanijskog korupsa širili teror i zastrašivali stanovništvo, da počinili ubistva civila i zločin protiv čovječnosti,.

Od sredine maja 1992 do novembra 1995. godine namjerno je granatirano i snajperskim hicima gađano stanovnišvo Sarajeva i to često na lokacijama gdje je bilo malo ili nimalo vojnih objekata.

Mnogi od njih su ubijeni dok su šetali sa djecom, išli u prodavnicu...

Na Markalama je ubijeno 48 civila a ranjeno najmanje 140.

Kada je u pitanju Srebrenica, pripadnici srpskih snaga su poubijali nekoliko hiljada bosanskih muslimana za samo nekoliko dana, koje su prethodno mučili, psovali i terali ih da pevaju sprske pjesme, rekao je Orije.

Veće je utvrdilo da su fizički izvrsisoci počinili radnje genocida nad bosanskim muslimanima, progona, ubistva kao i nehuimano djelo prisilnog premještanja.

Nekadašnji komadant VRS udaljen je iz sudnice Haškog tribunala, na polovini saopštavanja presude jer je negodovao zbog odluke sudskog vijeća da nastavi sa čitanjem presude.

Udaljen je uz pomoć straže, po nalogu predsjednika sudskog vijeća Alfonsa Orija.

Ori je prethodno saopštio da je pauza u saopštavanju sažetka presude, koja je trebalo da traje pet minuta, potrajala duže, jer je vijeće dobilo savjet ljekara da tako postupi.

Mladićev branilac Dragan Ivetić rekao je da je tokom pauze Mladiću tri puta izmjeren pritisak i da je prvi put bio 175/76, drugi put i 180/80 i trehci put 180/80.

„To se zove krizom hipertenzije i tražimo ili da prekinete zasjedanje ili da odustanete od čitanja rezimea i pročitate presudu, kako bi se saminji rizik za zdravlje Maldića s obirzom na visinu krvnog pritiska, jer može da dođe do životne ugroženosti“, rekao je Ivetić.

Sudija mu je odgovorio da je vijeće dobilo informaciju da je Mladiću 3. put pritisak bio 170.

Nakon odluke da nastavi sa čitanjem presude, Mladić je negodovao, a mediji prenose da je tom prilikom vikao „laž, laž“, nakon čega je udaljen iz sudnice.

Suđenje generalu VRS počelo je u maju 2012. godine, a okončano 15. decembra 2016. godine.

Mladić je uhapšen u maju 2011. godine, nakon 12 godina skrivanja u okolini Lazarevca i izručen Hagu.

Vlada Srbije nedavno je na zahtjev njegovih branilaca i porodine dala garancije za Mladićevo puštanje na privremenu slobodu iz pritvora Haškog tribunala radi liječenja, a odgovor Haga se i dalje čeka.

Haško tužilaštvo je 25. jula 1995. godine Tribunalu podnijelo prvu optužnicu protiv Ratka Mladića na kojoj je bio zajedno sa prvim predsjednikom Republike Srpske Radovanom Karadžićem.

Optužnica je više puta proširivana, a konačno je precizirana 2002. godine. Budući da su u razmaku od tri godine uhapšeni da im je suđenje počelo u razlčitim periodima optužnice protiv su njih razvojene i sudilo im se u odvojenim postupcima.

Karadžić u martu 2016. godine prvostepeno osuđen na 40 godina zatvora i čeka pravosnažnu odluku Tribunala u pritvorskoj jedinici u Sheveningenu.

Kao vrhovni komandant srpskih snaga u Bosni i Hercegovini Mladić je optužen za planiranje, podsticanje i naređivanje svih zločina koje su njegovi potčinjeni izvršili.

Prema haškoj optužnici od 8. novembra 2002. godine, Mladić se tereti za genocid, progone, istrebljenje i ubistva, deportacije i nečovječno postupanje, navodno terorisanje civila, okrutno postupanje, napade na civile, uzimanje talaca iz redova osoblja mirovne misije UN-a.

Pod njegovom komandom, kako se tvrdi u optužnici, ubijeno je oko 7.000 muslimanskih zarobljenika na području Srebrenice.

Mladića terete i za granatiranje Sarajeva, kao i za logore „Omarska“, „Keraterm“, „Manjaca“ i „Trnopolje“.

Mladić je optužen za jedan slučaj genocida, sedam slučajeva saučešništva u genocidu i šest slucajeva kršenja zakona i običaja rata, uključujući ubistva, sprovodenje terora nad civilima i uzimanja talaca.

U dijelu optužnice koji se odnosi na zločine u opštinama koje su Srbi smatrali svojom teritorijom ostaje isti broj opština - šest je prije dvije godine uklonjeno iz optužnice (Bihać-Ripač, Gradiška, Doboj, Gacko, Nevesinje i Teslić), a šest novih dodato (Hadžići, Ilidža, Novo Sarajevo, Pale, Sokolac i Trnovo).

Iako je zadržala isti broj opština, izmijenjena optužnica oslanja se na već ranije presudene slučajeve procesuirane u Haškom tribunalu.

Mladić je tokom suđenja negirao krivicu a sa timom svojih branilaca pokušao da ospori navode tužilaštva i iskaze svjedoka.

Budući da je lošeg zdravstvenog stanja, njegova porodica i branioci su tražili da mu se omogući liječenje na slobodi, ali Haški tribunal te zahtjeve do danas nije usvojio.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.