Album “Lišće prekriva Lisabon” sastava “Električni orgazam” dobija vinilno reizdanje

Ovim izdanjem bivši “Jugoton”, jedan od najvećih diskografa u regionu, nastavlja seriju vinilnih reizdanja ključnih ploča novog talasa, a drugi studijski materijal beogradskog rok sastava originalno je izdan u junu 1982. godine, upravo kao izdanje “Jugotona”. Sam album je imao 17 pjesama, 16 autorskih i jednu obradu “Alabama Song”, koje su naslovima imale po jednu riječ, uz kratko trajanje svake numere.

Prvu stranu ploče su činile numere “Pođimo”, “Alabama”, “Žuto”, “Sam”, “Glave”, “Devojke”, “Afrika”, “Podstanar” i “Leptir”, dok se na B strani nalazilo još osam pjesama: “Bomba”, “Nezgodno”, “Razgovori”, “Ona”, “Znam”, “Četvoro”, “Odelo” i “Dokolica”, uz dosta mračniji, nervozniji i nekomercijalnije orijentisan zvuk u odnosu na prvenac grupe “Električni orgazam” i pjesme sa “Paket aranžmana”. Uticaj postpank bendova kao što su “Magazin”, “Strenglers” i “Džoj divižn” kombinovan je sa zvukom psihodeličnih heroja poput “Dorsa” i “Velvet andergraunda” u unikatan i jedinstven muzički izraz, čija je klaustrofobičnost pojačana minimalističkim tekstovima i grubim vokalima Srđana Gojkovića Gileta.

Bend je ušao u studio “Tivoli” u Ljubljani u novoj postavi sa Jovanom Jovanovićem Grofom na basu i povratnikom iz vojske Goranom Čavajdom Čavketon na bubnjevima, dok su Ljubomir Jovanović  i Srđan Gojković na gitarama i Ljubomir Đukić na klavijaturama i vokalu činili nukleus savršeno usvirane grupe.

Album su producirali članovi benda, uz pomoć Tonija Jurija, dok je na pjesmama “Alabama” i “Leptir” trubu kao gost svirao Pero Ugrin. U to vrijeme polako je slabio uticaj novog talasa, ali je njihov album bio nešto drugačije u odnosu na ostatak domaće scene, dobio je odlične kritike u štampi, ali nije bio komercijalno uspješan, što i nije bilo čudno za ploču bez ijednog pravog hita, iako su se pjesme “Odelo” i “Dokolica” donekle puštale na radiju.

- Album nam se desio u čudnom trenutku. Tada su dominirali bendovi “Idoli”, “Film”, “Prljavo kazalište”, gde ima više pop muzike, a novi talas nije aktuelan. Mi smo se bavili umetničkom muzikom, ne komercijalnim aspektom i nije nam bilo važno koliko ćemo ploča prodati - rekao je Gojković.

Sam album je imao određenu vrstu koncepta, koji se temeljio na introperspektivnim temama otuđenja, usamljenosti i paranoje, što je Dušan Vesić, rok novinar i publicista, u svojoj knjizi “Bunt djece socijalizma” opisao kao novi stepen urbane beskompromisnosti.

- U muzičkom smislu ostali su beskompromisni. Napravili su album koji nije ličio ni na jedan drugi jugoslovenski album. Ne samo da nisu napravili neki ustupak, nego su se još više zatvorili. Na prvom albumu gledali su oko sebe, na drugom su se zagledali duboko u sebe - napisao je Vesić.

Sam Gile, koji je bio autor svih tekstova, priznao je kasnije da je album bio neka vrsta jedinstvenog ciklusa u njegovom autorskom radu.

- Bio je to naš prvi konceptualni album. Mi smo snimali tih 17 pesama ne kao posebne singlove, već se oni posmatraju kao jedna kolekcija, ciklus. Govorili su nam sa više strana da je album jedinstven, da nema uzore u drugim umetnicima ili albumima - istakao je Gojković.

Dragan Papić bio je fotograf i autor naslovne strane, na kojoj se nalazi nasmiješeni Čavke, u oštrom kontrastu sa mračnim temama samog albuma, a već od sljedećeg albuma “Les Chansones Populaires” (1983) bend polako počinje da pravi otklon od novog talasa prema klasičnom rok zvuku.

Naziv

Gojković je jednom prilikom otkrio i kako je došao na ideju za baš taj neobičan i atraktivan naziv albuma.

- Slučajno sam sa Čavketom u poseti kod njegove majke jednom prilikom ugledao pisani ljubavni roman autorke Barbare Kartland, čiji mi je malo drugačiji naziv “Lišće pokriva Lisabon” bio fenomenalan. Izmenio sam tu drugu reč i tako smo dobili naziv albuma. Fascinirao me naslov i želeo sam da ga uzmemo - naveo je on.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.