Đurđević: Prvi mart nije dan za proslavu, već dan žalosti

Đurđević je podsjetio da, nasuprot tome, Republika Srpska proslavlja događaj koji se desio prije početka rata – 9. januar, kada je 1992. godine Srpska osnovana u miru kao volja legitimnih i legalnih srpskih predstavnika.

“Međutim, prvog marta 1992. godine u Sarajevu je ubijen srpski svat Nikola Gardović, otac mladoženje Milana i svekar nevjeste Dijane Tambur, a ranjen pravoslavni sveštenik Radenko Mirović, dok su ubice, koje muslimanska vlast u Sarajevu nije ni pokušala da pravično kazni, spalile srpsku zastavu”, objavio je predsjednik Skupštine grada Bijeljina na svom “Fejsbuk” profilu.

Đurđević je naveo da niko od članova porodice ubijenog Gardovića više ne živi u tom Sarajevu, kao ni više od pola miliona Srba u Federaciji BiH, koliko ih je prije rata živjelo u tom dijelu BiH.

“Treba reći da je 29. februara i 1. marta 1992. godine bez srpskog naroda i bez njegovog učešća na nelegalnom i protivustavnom referendumu u FBiH donesena je odluka o proglašenju nezavisnosti i otcjepljenju BiH. Preglasavanjem na nelegitimnom referendumu, a potom i pucnjem u srpskog svata, Srbi su dobili poruku da nisu poželjni i da mogu biti eliminisani iz BiH”, navodi Đurđević.

U dijelu Federacije BiH sa većinskim bošnjačkim stanovništvom 1. mart se obilježava kao takozvani dan nezavisnosti BiH, jer je tada održan nelegalni referendum o nezavisnosti i otcjepljenju BiH od SFRJ. Srbi u Republici Srpskoj 1. mart pamte po ubistvu srpskog svata u Sarajevu, što je bio i okidač za početak ratnih sukoba.

Ovaj tragični datum u Republici Srpskoj se ne praznuje, već 21. novembar - dan kada je u američkoj vazduhopolovnoj bazi Rajt Peterson kod Dejtona parafiran Opšti okvirni sporazum za mir u BiH koji je obilježio kraj građanskog rata u BiH.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.