Bolesni brat i sestra žive u zapuštenoj i oronuloj kući
Bratunac - Dragomir Stjepanović (63) i njegova tri godine starija sestra Jovanka žive godinama u tuđoj, zapuštenoj i oronuloj kući, u nehigijenskim i nehumanim uslovima, u zabačenom zaseoku Obarak kod skoro napuštenog bratunačkog sela Mlečva.
Oboje su mentalni bolesnici i niko ne brine o njima.
Žive u kući bez poda sa samo dvije sijalice i jednom utičnicom, šporetom i hrpom dotrajalog namještaja, posuđa i ođeće, od kojih se mnogo bolji primjerci mogu naći na divljim deponijama smeća.
Do Obarka, udaljenog pet kilometara od asfaltnog puta, vodi veoma loš, izlokan i isprovaljivan makadamski sokak.
U tom zaseoku žive brat i sestra Stjepanović i povremeno dolazi komšija Milojko Vilotić, koji inače živi u Užicu, gđe uspješno vodi vlastitu firmu. Vilotić je rođen u ovom selu, pa je obnovio kuću.
Selo je prije posljednjeg rata brojalo stotinu stanovnika i 20 kuća.
Dragomir i Jovanka primaju socijalnu pomoć, beru i prodaju gljive, te nešto zarade. Za gljive dobiju pregršt pasulja ili parče slanine i tako preživljavaju.
Zbog loših uslova života, Dragomir je obolio od tuberkuloze i nedavno je bio u bolnici.
On želi da se ljudi počnu vraćati u ovo selo i da dobije pomoć za obnovu kuće uništene u ratu.
Dragomir ističe da imaju nešto stoke, ali da im najveću pomoć pruža komšija Vilotić, koji im redovno donosi brašno i druge namirnice.
Drugi mještani dođu jednom u nekoliko godina da okade grobove i prisluže svijeće za pokoj duša predaka.
Vilotić nastoji da pomogne Stjepanovićima i pokrene akciju da im se obnovi uništena kuća.
“Oni nemaju nikoga da o njima brine. Žive kao pustinjaci u nehumanim uslovima od 120 KM socijalne pomoći mjesečno. Iako su se vratili u selo nakon rata, nijedna organizacija nije im obezbijedila donaciju da im se obnovi kuća kako bi imali uslovan smještaj”, ističe Vilotić za Srnu.
Zahvaljujući donaciji za elektifikaciju susjednog bošnjačkog sela Poznanovići u srebreničkoj opštini, i Obarak je dobio struju, ali druge pomoći za ovaj zaseok i brata i sestru Stjepanović nije bilo.
Direktor Centra za socijalni rad u Bratuncu Nada Simić kaže da su Stjepanovići korisnici socijalne pomoći i da je sa nekoliko potencijalnih donatora razgovarano da im se obnovi kuća.
“Očekujem da će ta inicijativa biti prihvaćena i da će im biti izgrađena montažna kuća”, vjeruje Simićeva.
Ona ističe da je Međunarodni forum solidarnosti “Emaus” prihvatio njihovu sugestiju i da svakog mjeseca dostavlja pakete hrane i sredstva za higijenu Dragomiru i Jovanki.
Prema riječima Simićeve, u bratunačkoj opštini je u porastu broj lica sa mentalnim smetnjama o kojima srodnici ne brinu ili nemaju bližu rodbinu i prepuštena su sama sebi.
Simićeva navodi da u ovoj opštini 430 lica ostvaruje pravo na tuđu njegu i pomoć.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
