“Paralelne majke” od 20. januara u domaćim bioskopima: Melodrama o prošlosti i budućnosti
BANjALUKA - Film “Paralelne majke” Pedra Almodovara prošle godine otvorio je Filmski festival u Veneciji, Penelope Kruz osvojila je nagradu za najbolju glumicu, a film prikupio uglavnom pozitivne kritike širom svijeta.
Ovaj film proslavljenog španskog režisera Almodovara, koji je pisao scenario, od 20. januara imaće priliku da pogleda i publika u domaćim bioskopima, gdje će se naći na redovnom repertoaru uz brojne nove svjetske i domaće filmove.
- Dvije žene, Janis i Ana, zajedno se nalaze u bolničkoj sobi, gdje svaka očekuje rođenje djeteta. Ni jedna ni druga nisu u vezi, a obje su zatrudnjele igrom slučaja. Sredovječna Janis ne žali za trudnoćom i poprilično je ushićena. Adolescentkinja Ana s druge se strane kaje, a u isto vrijeme je uplašena. Janis pokušava da je ohrabri, dok se poput mjesečarki kreću bolničkim hodnicima. Nekoliko riječi koje će izmijeniti u satima čekanja do poroda između njih dvije stvara neočekivanu povezanost, a koja će razvojem situacije i novonastalim komplikacijama promijeniti njihove živote zauvijek - stoji u zvaničnom sinopsisu filma u kojem glavne uloge igraju Penelope Kruz, Milena Smit, Izrael Eljande i drugi.
O filmu su mnogi pisali prikaze i kritike, a među njima su “Njujork tajms”, “Los Anđeles tajms”, “Njujorker”, “Pejtriot ledžer” i drugi.
U kritici “Los Anđeles tajmsa” naznačeno je da je ovaj Almodovarov film sedma saradnja sa Penelopom Kruz te napravljen osvrt na saradnju, na ključne motive i momente u filmu i glavnu nit vodilju koja gledaoca uvlači u Almodovarov kinematografski svijet, veže ga i vodi na jedno emotivno putovanje prepuno malih i velikih preokreta, kao što je bio slučaj sa većinom njegovih filmova.
- Odmah je jasno kakva priča bi mogla da se desi između dviju budućih majki, koje se nalaze u porodilištu. Ali taj emotivni prevrat je samo jedan od glavnih preokreta u filmu. Drugi dodaje mračniji podton filmu, jer govori o ratu i o neobilježenim grobovima ljudi ubijenih pod režimom Fransiska Franka u decenijama prije - bilježi kritičar “Los Anđeles tajmsa” Gregori Elvud.
Sam Almodovar o tome je rekao da je u Španiji priča o građanskom ratu uvijek bila obavijena tišinom.
- U Španiji ne pričamo o građanskom ratu. Tokom diktature, koja je trajala 40 godina, vladala je apsolutna tišina. Porodice nikad nisu pričale o tome, iz straha, tako da je ta tišina postala patološka - objasnio je Almodovar, govoreći o drugoj dimenziji filma.
U prikazu na sajtu “Pejtriot ledžer”, Al Aleksander se osvrnuo na ličnu priču u filmu te na onu istorijsku priču koja je zastupljena, što samo ostvarenje čini jednom pravom almodovarskom melodramom.
- Nije namjera da gledaoci ostanu pod utiskom da je film “Paralelne majke” neka vrsta suvoparne istorijske lekcije. On je sve sem toga. Čak je često izrazito humorističan. Kako i ne bi bio s Almodovarom kao tvorcem. I na momente je napet. Ali ono što je glavno i što može da se uzmem kao osnovna nit Almodovarovog stvaranja jeste pogled na značaj porodice, koji je proširen. Krv i DNK možda definišu roditeljem, ali ljudima najviše znače oni koji ih najviše vole i brinu se o njima - navodi Aleksander u svom osvrtu.
Film je nakon premijere u Veneciji, 1. septembra, u španske bioskope stigao 8. oktobra prošle godine, da bi tek kasnije krenuo u svjetsku distribuciju.
Muziku za film radio je Alberto Iglesijas.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
