Aleksandar Vučo - začetnik nadrealizma i moderne dječije poezije
BIJELjINA - Srpski pisac Aleksandar Vučo (1897-1985), rodonačelnik moderne poezije za djecu u srpskoj literaturi i začetnik nadrealizma u Srbiji i Jugoslaviji, rođen je na današnji dan 1897. godine.
Njegova najpoznatija djela su: romani “Gluho doba” /u koautorstvu sa Dušanom Matićem/, “Koren vida”, “Raspust”, “Mrtve javke”, “Zasluge”, “Omame”, “I tako, dalje omame”, “Omame, kraj”, zbirka poetske proze “Poziv na maštanje”, poeme “Humor zaspalo”, “Nemenikuće - Ćirilo i Metodije”, “Mastodonti”, te zbirke pjesama “Krov nad prozorom”, “Ako se još jednom setim”, “Pesme”, “Alge”, “Momak i po hoću da budem”.
Vučo, koji je tokom svoje mladosti boravio u Evropi i školovao se u francuskim školama, ubrzo je postao nezadovoljan društenim prilikama i stanjem duha u zemlji i Beogradu.
Sa prijateljima istomišljenicima osnovao je beogradsku grupu nadrealista i počeo da se aktivno uključuje u politički život. Kao jedan od osnivača i potpisnika manifesta postao je i jedan od urednika almanaha “Nemoguće”.
Osim poezije, Vučo se bavio i filmom, pišući scenarije.
Nakon rata, Vučo je bio upravnik filmskih preduzeća Jugoslavije i predsjednik Komiteta za kinematografiju u jugoslovenskoj Vladi. Osim toga, bio je i direktor “Zvezda-filma” i “Avala-filma”.
Okušao se i kao novinar - bio je urednik “Borbe”, “Dela” i “Zmaja”. Za svoj rad bio je nagrađen Sedmojulskom nagradom za životno, dok mu je roman “Mrtve javke” bio proglašen za najbolji roman godine.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
