Ilarion Ruvarac - rodonačelnik kritičke istoriografije
BIJELjINA - Srpski istoričar i sveštenik Ilarion Ruvarac (1832-1905), osnivač srpske kritičke istorijske škole i član Srpske kraljevske akademije, umro je na današnji dan 1905. godine
Ruvarac je bio rodonačelnik kritičkog istorijskog istraživanja, suzbijajući nenaučne postupke u proučavanju srpske istorije.
Napadao je neznanje i šarlatanstvo i bio rezervisan prema narodnom predanju kao istorijskom izvoru.
Bio je profesor i rektor Bogoslovije u Sremskim Karlovcima, a od 1882. godine i arhimandrit fruškogorskog manastira Grgeteg.
Njegova najpoznatija djela su: “Odlomci o grofu Đorđu Brankoviću i Arseniju Crnojeviću, patrijarhu”, “O knezu Lazaru”, “Montenegrina”, “O pećkim patrijarsima” i “Kraljice i carice srpske”.
Ruvarac se zamonašio u Krušedolu i dobio monaško ime Ilarion 1. januara 1861. godine. Pod ovim imenom objavio je i najveći broj svojih naučnih radova.
Ubrzo je zbog svog obrazovanja imenovan za bilježnika crkvenog suda.
Godine 1872. godine postao je profesor Karlovačke bogoslovije. U tom periodu intenzivno je čitao istoriografske rasprave i učio jezike koji su mu bili neophodni za proučavanje prošlosti.
Znao je latinski, grčki i njemački, a služio se italijanskim i mađarskim jezikom.
Iako je bio pravnik i teolog, Ruvarac važi za obrazovanog srpskog istoričara koji se formirao pod uticajem njemačkih autoriteta, poput univerzitetskih profesora Jegera, Šlosera i Gervinusa.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
