“Hajdučke vode”: Oaza mira i melem za sve na obroncima planine Borja

Božanstven pejzaž i planinski vazduh na nadmorskoj visini od 810 metara pravi su melem za dušu i tijelo, a taj dar prirode, uz volju i predanost čovjeka, pretočen je u jednu od nezaobilaznih destinacija u Republici Srpskoj, sa pogledom na istorijski lokalitet gdje su se svojevremeno hajduci okupljali u družine.

Kompleks “Hajdučke vode” čine hotel, restoranski dio, te velnes i spa centar. Uz to, posjetiocima su na raspolaganju brojni specijaliteti domaće kuhinje, standardna i specifična pića, te brojni drugi sadržaji.

Pokraj hotela su izgrađeni tereni za fudbal i tenis, igralište za odbojku, košarku i rukomet, ski-staza, kao i staze za šetnju, trčanje i vožnju biciklima kroz borovu šumu u dužini od 2.500 metara. Turističku ponudu nedavno su upotpunili i kvadovima, a u najavi su i neki novi zanimljivi projekti.

To je potvrdio direktor hotela Goran Periz, naglasivši da sezona kod njih traje tokom čitave godine, ali da najviše posjetilaca imaju u julu i avgustu, te svakako u dane vikenda. Spas od većih udara pandemije, čije su breme dijelili i još dijele sa kolegama i mnogim drugim sektorima, pružili su im vaučeri Vlade Republike Srpske.

- Imamo ambiciozne planove s ciljem dodatnog uređenja kompleksa. Planiramo da napravimo bungalove i vjerovatno jedan izdvojeni restoran, odnosno pivnicu. Očekujemo da će to biti završeno do predstojeće zimske sezone. To je već trebalo da bude, ali je pandemija učinila svoje. Ipak, početak ove godine obećava, kapaciteti su gotovo popunjeni do posljednjeg mjesta, i to sve zahvaljujući vaučerima. Da imamo još 100 soba, bile bi ispunjene u dane vikenda - istakao je Periz.

Dolazi im i dosta djece iz škola sporta iz Srpske, Srbije...

- Razmišljamo još o dosta stvari. Ovaj predio je poznat po borovnicama. Planiramo i izlete za goste koji borave više dana kod nas. Išli smo i na probnu turu do Livna, gdje su divlji konji velika atrakcija i mnogi žele da to vide, tako da ćemo sigurno organizovati takve i slične izlete do manastira Liplje, tvrđave Doboj, vodopada Skakavac - istakao je Periz.

Nastoje da većina namirnica koje koriste za pripremu specijaliteta budu domaće radinosti - od kajmaka, sira, brašna, mesa i svega što mogu da nabave u okruženju iz kuća vrsnih domaćina, ali i da uspostave mini-pijacu na kojoj bi ti isti prodavali svoje proizvode na platou kompleksa.

- Ovdje se diše punim plućima. Ovo je, za nas, vazdušna banja. Šuma je svuda okolo, nema puno lokaliteta gdje možete na jednom mjestu zateći i bijeli i crni bor. Idealno je za ljude sa disajnim problemima - kazao je Periz i za kraj poručio svima da će se kod njih osjećati kao kod kuće.

“Crni Cigo”- Pivo nazvano po konobaru

Uz brojne specijalitete koje imaju u ponudi, u odnosu na ostale izdvaja ih činjenica da imaju posebno pivo. Ono je dobilo naziv po konobaru, sa podužim stažom u tom kompleksu. Na ambalaži piše - “Crni Cigo”, na ponos svih. I rukovodilaca kompleksa, radnika i svih koji posegnu za ovom specijalnom flašom.

U zagrljaju istorije i prirode

Turistička karta Republike Srpske vrvi od istorijskih, prirodnih i kulturnih znamenitosti koje su nadaleko poznate i kao takve su njeni najveći ambasadori, ali ima i nekih za koje znaju samo oni koji uz njih odrastaju i koji im ostaju vjerni dovijeka. Takvih mjesta ima i na potezu od Kotor Varoša do Teslića i dalje dokle se proteže teslićki kraj.

Manastir Liplje

Manastir Liplje se nalazi u podnožju planine Borje uz rijeku Bistricu 25 kilometara zapadno od Teslića. Datira iz 13. vijeka i zadužbina je kralja Dragutina. Postanak manastira, kao i toliko drugih srpskih manastira, kazivanja vezuju uz imena Stefana Nemanje i Svetog Save. Prve pouzdane vijesti o Liplju potiču iz druge polovine 15. vijeka, kada su monasi ovog manastira i susjednog Stuplja upisali svoja imena u Kruševski pomenik. Ova knjiga, zapravo pomenik manastira Dobruna kod Višegrada, izgorjela je u požaru beogradske Narodne biblioteke 1941. godine, čime je onemogućeno bliže datovanje upisa imena ovih monaha. Ipak, na osnovu ovog izvora može pouzdano da se smatra da su Liplje i Stuplje nastali prije kraja 15. vijeka. U manastirskom konaku posjetioci mogu da prespavaju, a kako manastir posjeduje i salu zatvorenog tipa sa oko stotinu mjesta, moguće je u njemu organizovati mnoge seminare i slične skupove.

Domaćinska imanja

Vrijedne ruke domaćina i domaćica su jedan od zaštitnih simbola ovog kraja između Borje i Vučje planine. Uz već prepoznatljive turističke destinacije, oni koji se odvaže da detaljnije istraže ovo podneblje, spoznaće istinska domaćinska imanja, uz rijeku Usoru i njene pritoke, koje ljubomorno skriva netaknuta priroda. Skromne seljane koji su spremni pomoći, ugostiti, ponuditi brojna tradicionalna jela, svježu pastrmku, sireve i surutku, ali i prepričavati legende, svakodnevicu te besjediti o neistraženim pećinama, potocima i mnogim tajnama koje od davnina šume i livade kriju od čovjeka.

Selo od kamena i drveta

Za etno-selo “Usora” znaju svi iz ovog kraja pa i šire, a od 2018. godine njen vlasnik je “Banja Vrućica”. Svojevrsno selo od kamena i drveta nalazi se nadomak sela Blatnica, udaljenog 18 kilometara od zdravstveno-turističkog kompleksa. I na toj lokaciji posjetiocima nude smještaj, tradicionalnu hranu, otvorene bazene. Mnogi na tom izletištu provode ljeto u netaknutoj prirodi.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.