Sve hrišćanske crkve na svetu istog dana zvone zbog Beograda i ovog događaja
Sredinom 15. vijeka, 1456. godine, sultan Mehmed II pokrenuo je veliku vojnu akciju sa ciljem osvajanja Smedereva, prestonice despota Đurđa Brankovića i Beograda, najznačajnijeg ugarskog uporišta na južnoj granici ove države.
Tog 4. jula 1456. osvajači su stigli pred zidine Beograda. Bio je to drugi veliki napad Turaka na ovaj grad koji se pretvorio u opsadu koja je trajala skoro tri nedjelje, sve do 22. jula.
Opsada Beograda
Veliku tursku silu nisu dočekale ujedinjene hrišćanske snage čemu su se mnogi nadali. Mnogi evropski vladari nisu podržali pohod, a čak ni u samoj Ugarskoj nije postignut dogovor o jedinstvenom delovanju. Umjesto velike hrišćanske sile, vojsku koja je branila beogradsko utvrđenje činili su odredi koje je okupio Janoš Hunjadi, nešto trupa koje je poslao despot Đurađ, kao i odredi slabo naoružanih krstaša.
Ne zna se kolika je bila posada beogradskog utvrđenja. Najviše je bilo krstaša. Oni su dolazili sa svih strana, najviše iz Ugarske, ali i iz Austrije, Poljske, Češke, Njemačke. Glavni logor krstaške vojske bio je kod Zemuna.
Turci su prvo pokušali da Beograd zauzmu sa Dunava, ali je njihova flota razbijena 14. jula. Uvidjevši da ne mogu da odsjeku grad od rijeka, a samim tim i od Ugarske, Turci su se odlučili na žestok juriš koji je izveden 21. jula.
Ostalo je zabilježeno da je beogradsko stanovništvo bilo zaprepašćeno turskom silom. To nije bio napad nekog lokalnog turskog zapovijednika, već ogromna vojska koju je predvodio sultan.
Turci su napadali svim sredstvima ali su se i hrišćani žestoko borili. U borbu se uključilo sveštenstvo. Borbe su vođene kako na bedemima tako i na ulicama. Uz velike napore Beograd je odolio, a uslijedilo je i tursko povlačenje. Od ovih sudbonosnih događaja prošlo je tačno 560 godina.
Za kim zvona zvone?
Vijest o hrišćanskoj pobjedi odjeknula je kao bomba Evropom. Mnogi su se ponadali da su turska osvajanja konačno zaustavljena. Zabilježeno je da je papa Kalist III bio toliko ushićen pobujedom da je vijesti poslao na sve strane svijeta, pa su one stigle čak i do etiopskih vladara, piše Istorijski zabavnik.
Naređeno je da se svuda prirede svečanosti u čast pobede kod Beograda. Papa je 6. avgust proglasio danom beogradske pobjede koji je trebalo da se slavi u celom hrišćanskom svijetu. Nijedan drugi događaj u srednjovijekovnoj beogradskoj istoriji nije zabilježen u tako velikom broju izvora kao ova pobjeda.
Jedno od podsećanja na ovo slavno vrijeme, iako mu je smisao zaboravljen, zadržalo se i do današnjih dana. Naime, tokom opsade papa Kalist III je naredio da svakog dana u podne zvona sa svake crkve zvone kao poziv vernicima da se mole za branioce Beograda. U mnogim mjestima, međutim, vijesti o pobjedi stigle su prije naredbe, pa se podnevna zvonjava pretvorila u proslavu hrišćanskog trijumfa.
Papa nikad nije povukao ovu naredbu, tako da i danas zvona svih katoličkih crkvi i dalje zvone u podne, u čast hrišćanske pobjede kod Beograda.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
