RECENZIJA: “SAS - Odmetnuti heroji” (2022): Trijumf traži rizik VIDEO
Slavni režiser i scenarista “Birmingemske bande” Stiven Najt vratio se ponovo na Bi-Bi-Si sa mini-serijom “SAS - Odmetnut heroji”, koja se bavi nastankom čuvene britanske jedinice za specijalne operacije tokom Drugog svjetskog rata i moglo bi se reći da smo dobili očekivano, tj. dobili smo “Birmingensku bandu u pustinji” .
Šalu na stranu, Najt je stvorio stilizovan ratni spektakl, koji ne mari za istorijske činjenice, ali nudi puno zabave i akcije, uz bučni rok soundtrek i upečatljivu glumačku karakterizaciju. Prilično uočljivo “Odmetnuti heroji” su na tragu njegovog najčuvenijeg projekta, samo u drugom okruženju, a kojem je malo nedostajalo da bude odlično ostvarenje.
Priča prati britanske oficire Dejvida Stirlinga (Konor Svindel), koji ima problema sa porodicom, pićem i autoritetom, Roberta Padija Mejna (Džek O' Konel), irskog pjesnika i kavgadžiju, koji ima problema sa svojim temperamentom i autoritetom i Džona Džoka Luisa (Alfi Alen), savršenog vojnika, koji ima probleme što ne voli da gubi u ratu i naravno, sa autoritetom. Ukratko, trojka rođena da stvori najčuveniju jedinicu za specijalne operacije, u paklu sjevernoafričke pustinje i idealna postavka za Najtovu omiljene temu “muškarci koji se ne uklapaju u konvencionalne društvene sisteme”.
Dok Italijani i Nijemci napreduju preko Sjeverne Afrike prema Kairu, ova trojka svoju ideju o padobranskoj jedinici, koja ne odgovara nikom i koja će iz pustinje napadati Romelove linije snabdijevanja i uništavati avione na zemlji, pretvara uz dosta sreće i hrabrog ludila u konkretnu ideju, koja u praksi funkcioniše solidno, mijenjajući tok bitke. Najt je scenario bazirao na istoimenoj knjizi Bena Mekintajera posvećenoj osnivačima SAS, mudro iskoristivši nevjerovatnost istorijske priče i dramatičnost biografija glavnih aktera za kreativnu slobodu, da bi materijal predloška dodatno učinio atraktivnijim uz pomoć fikcije. I da bude zanimljivije dok se Najt drži realnosti, njegova adrenalinska epopeja besprijekorno radi, kombinujući napetu akciju, neobuzdanost glumačkih nastupa, surovu ljepotu pustinjskih pejzaža, crnog humora i bučne muzike u eksplozivnu kombinaciju na ekranu. Problem nastaje kada odluta u fikciju, dodajući suvišan melodramski momenat oko francuske špijunke Eve (Sofija Botuela) i Stirlinga te njenih interesa da SAS obuči jedinicu Slobodnih Francuza, koji su tu zajedno iz dva prozaična razloga, da ženska publika ima svoju kvotu junakinja i da se se “saveznici” Velike Britanije ne uvrijede, zbog zapostavljanja, a sve u slavu “meke moći” Ujedinjenog Kraljevstva i njenog uticaja na publiku, posebno na domaćem terenu.
Bez obzira na to što se režiser Tomas Šenkland svojski trudio da održi jednak tempo priče, on nakon furioznog uvoda prve tri epizode počinje da gubi ritam, posebno u pomenutim momentima slobodne autorske fikcije, iako se glumačka ekipa trudi da nadoknadi scenarističke propuste, do kraja serije imamo nekoliko kreativnih uspona/padova, koji kvare kompletan utisak viđenog.
Koliko je to propust Najta i njegove ekipe, a koliko potreba da serija ispuni kvotu od šest epizoda i ostavi mogućnost druge sezone, ostaje otvoreno pitanje, ali da se moglo mnogo bolje, s obzirom na atraktivnost teme i odličan glumački ansambl, sigurno jeste. Dovoljno je bilo da se autorska ekipa držala čuvenog načela SAS-a koje glasi: “Ko se usudi, taj pobjeđuje” i da je bila više hrabrija, a manje igrala na sigurno, trijumf bi bio upečatljiviji!
Ocjena 3
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
