Izbor najboljih televizijskih serija u 2022. godini: Šaka dobrih priča u eri prosječnosti VIDEO

Teško je smisleno pristupiti izboru najboljih serija u godini koja je donijela preko 1000 ostvarenja svih žanrova, proizvedenih širom planete na desetinama svjetskih jezika (samo u SAD 723 naslova), a potom plasiranih u beskonačni okean striminga.

Koliko god da se trudite, nešto ostaje van dohvata, kako zbog manjka vremena tako i zbog otkazivanja serija koje ne ispune (pre)velika očekivanja u vezi sa gledanošću. Sistemsko uništavanje kreativnosti i nespremnost da se kvalitet isprati manjom gledanošću od strane velikih mreža, poveo je svijet TV serija putem bezidejnosti kojim je krenuo Holivud i završio u ćorsokaku zvanom prosječnost.

Nisu tu krivci superfranšize poput “Marvelovog” univerzuma, već pohlepa mreža, odsustvo kreativaca i manjak spremnosti za rizik, faktori koji su doveli do eksplozije televizije prije dvadesetak godina, da bi potom sistematski gurani u stranu, radi stalne trke za publikom i rejtingom.

Ovo je skromna preporuka serija koje su svaka na svoj način zaslužile svoje mjesto na listi najboljih, osim prve pozicije oko koje nije bilo dileme, uz žaljenje za nekim serijama (“The Bear”, “Severance” , “The Dropout”...), koji nisu odgledane, a sigurno su to zaslužile i još veće žaljenje za nekima koje su odgledane, a to ničim nisu zaslužile: “Gospodar Prstenova: Prstenovi moći” ili “Bijeli lotus 2”...

1. “Bolje pozovi Sola” (6. sezona)

Vins Galigan i Piter Guld, autori serije “Bolje pozovi Sola” (Better Call Saul), nakon šest sezona i 63. epizode uspjeli su dokazati da nastavak ne mora biti inferioran u odnosu na original, čak i kada se on zove “Breaking Bad”, već da je u nekim segmentima može i nadmašiti. Sposobnost autora da natjeraju publiku da navija za tipa za kojeg znaju da je manipulator, lažov, kukavica, sposoban da prekrši zakon u svoju korist, jedna je od najvećih vještina u pisanju za mali ekran. Koliko god sam scenario djeluje kao mehanizam skupog švajcarskog sata koji neumitno odbrojava vrijeme od početka do kraja, bez glumačkog ansambla, koji svaki lik i svaku rečenicu pretvara u čistu magiju pred kamerom, serija ne bi bila ni blizu onog što je postala, uključujući jedno od najljepših finala u istoriji televizije.

2. “Andor” (Andor)

Scenarista i režiser Toni Gilroj serijom “Andor” uspio je u velikom stilu razbiti žanrovske granice i sa lakoćom stvorio jednu od najboljih serija godine, i to unutar franšize stare 45 godina. Kombinacija fantastične priče, režije i glume potpuno očekivano daje vrhunsku seriju, ali Gilroj, nije stao na tome, znajući da je “đavo u detaljima” pa je pomoću muzike, kamere i montaže, napravio (ne)očekivan korak dalje, kojim je “Andor” pretvoren u raskošnu umjetničku viziju. Pomoću vrhunske kombinacije slike i riječi, Gilroj pripovijeda priču staru koliko i ljudski rod, a koja glasi: da život ne stvara heroje, nego spremnost na odricanje od istog.

3. “Dječaci”

Erik Kripke, kreator serije “Dječaci”(The Boys),  i Gart Enis, tvorac istoimenog strip predloška, znaju da živimo vrijeme spektakla u kojem je sve dopušteno po principu što luđe to bolje. Sumanuta satira o univerzumu kojim vladaju superheroji u vlasništvu korporacije Vojt i grupi otpadnika pod imenom “Dječaci”, koja se bori protiv njih pretvoren je u zapaljivi Molotovljev koktel smućkan od humora, ludila, fanatizma, nasilja, krvi,  iznutrica i narkotika, kojim se bombarduje licemjerni svijet današnjice. Na udaru “Dječaka” nalaze se: korporacije,  masovni mediji, kultura slavnih, marketing, država, vojska, aktivisti, ekolozi, religija, ateisti i svako drugi, ko im padne šaka i nema ni naznake, da će ova brutalno krvava i beskrajno zabavna priča stati.

4. “Kuća zmaja”

Za razliku od “Igre prestola”, koja je bila epska fantazija o borbi dobra i zla protkana elementima političkog trilera, serija “Kuća zmaja”(House Of the Dragon) je mudro izabrala da u suštini bude politička drama jedne vladarske porodice, protkana elementima fantastike. Postavljajući svoje ključne junake u poziciju epske tragedije, sa dalekim korijenima u grčkoj drami i Šekspirovom opusu, autori su stvorili idealnu početnu poziciju za razvoj grandiozne atmosfere u kojoj će svoje junake vođene mitskim statusom polubožanske krvi Targarjena i vatrom zmajeva uvesti u priču koja ne zanima prošlost već način da ispriča jednu epsku priču.

5. “Čudne stvari”

Serija “Čudne stvari”(Stranger Things) najbolje funkcioniše kada uspješno pomiri intimno, društveno, fikciju i realnost u pravom omjeru, a četvrta sezona to je uspjela učiniti najbolje do sada. Prosto rečno, teško je odoljeti seriji koja  je na krajnje zabavan način skupila na jedno mjesto sve što volimo u američkoj kulturi od horora i fantastike, preko stripa i rokenrola do video-igara i Holivuda, ali prije svega i onoj genijalno uhvaćenoj atmosferi dječije začuđenosti svijetom, koja u stvarnom životu umre negdje sa krajem puberteta. Ogroman budžet, proširena glumačka ekipa, tri nivoa radnje, besprijekorna atmosfera i sigurnost autora, doslovno se vide, čuju i osjećaju u svakom kadru.

6. “Crna ptica”

Krimi-drama Denisa Lehajna “Crna ptica”(Black Bird) uspjela je da, u jednom prilično eksploatisanom podžanru krimića, ponovo istakne njegove najbolje karakteristike, ali i da unese neophodnu svježinu, posebno u spektru pisanja pametnog zapleta, građenja vizuelne atmosfere, glumačke igre i upotrebe muzike. Jednostavna, ali efektna staromodna krimi-priča, kakvih je nažalost danas sve manje, čime su ovakvi mali dragulji tim dragocjeniji!

7. “Periferija”

Autorski tim serije “Periferija”(The Peripheral) uhvatio je suštinski duh proze Vilijema Gibsona, književnog oca sajber panka, koja se  u manjoj ili većoj mjeri kreće u vodama futurističkog noar krimića, kroz specifično viđenje budućnosti koja podrazumijeva postojanje dvije realnosti, fizičke i virtuelne, prevlasti multinacionalnih kompanija, te planete na ivici populacionog, urbanog, ekološkog i energetskog kolapsa. Propulzivna, maštovita i vizuelno zaslepljujuća “Periferija” je krajne poželjno osvježenje u sezoni podijeljenoj između megalomanskih franšiza i negledljivih arthaus serijala namijenjenih kritičarskim žirijima.

8. Mjesečev vitez

Mračna i bolna priča”Mjesečevog viteza”(Moon Knight) o misticizmu i fanatizmu, prožeta surovom i bogatom istorijom starog Egipta, te ogoljenim brutalnim seciranjem psiha protagonista uvučenih u koloplet planova i želja bogova, spakovana je u napetu i inteligentnu, ali i dalje jako zabavnu seriju. Autor Džeremi Slejter zna da radi superherojsku seriju, a ne psihološku dramu o mentalno poremećenoj ličnosti, nadograđujući bazičnu konstrukciju mračne priče spektakularnim izgledom, ubitačnim humorom, napetom akcijom i prije svega, briljantnom glumom kompletne ekipe na čelu sa nevjerovatnim Oskarom Ajzakom u nekoliko uloga.

9. “Srijeda”

“Srijeda”(Wednesday) je Tim Barton u najboljem izdanju, što znači prepoznatljivo mračni i barokni vizuelni stil pun pop referenci,  ukršten sa mračnom, duhovitom, pametnom i krajnje zabavnom pričom o Srijedi Adams, neprilagođenoj tinejdžerki iz neprilagođene porodice u svijetu kojim vlada diktat uniformisane prilagodljivosti. Bartonov povratak korijenima kroz klasičnu tinejdž priču o odrastanju ispričanu kroz formu rasne pop fantazije, koja se poigrava sa svim klišeima žanra pretvarajući ih stvaralačkom magijom u arhetipske trenutke čiste radosti na malom ekranu. Plus genijalna Džena Ortega u naslovnoj roli.

10. Prljava crna torba

U modernom špageti vesternu potrebno je mnogo više da se iznenadi publika, od načina na koji su to učinili Serđo Leone i Serđo Korbuči krajem 60-ih, ali je Mauro Aragoni serijom “Prljava crna torba”(The Dirty Black Bag), majstorski pokazao da je to samo pitanje talenta i truda. Naravno, utrošenih da se napravi priča o surovim ljudima u surovoj sredini, uz dodatni začin u vidu kanibala, okultista, lažnih propovjednika, prevrtljivih šerifa, ćelave prostitutke i glavnog junaka koji naoružan tomahavkom vuče prljavu crnu vreću, punu odsječnih glava, jer je “glava manja od tijela”. Shodno toj logici, danas je pakovanje modernog vesterna kompresovanije od klasika žanra, ali je i krajni efekat eksplozivniji.

Ispod crte

“Djevojke iz Derija”(Derry Girls)

“Mirotvorac” (Peacmeaker)

“Poroci Tokija (Tokyo Wice)

“Nakon života” (Afterlife)

“Dobra borba” (Good Fight)

“Ovo je naš grad”(We Own This City)

“Mračni vjetrovi” (Dark Winds)

“Kralj Talse” (Tulsa King)

“Sendmen (The Sandman)

“Pištolj” (The Pistol)

“Tri bora”(Three Pines)

“Akademija kišobran” (The Umbrella Academy)

“Halo”(Halo)

“Šervud” (Sherwood)

“Čudovište: Dahmer”(Monster: Dahmer)

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.