ZAPISI IZ ARHIVA: Banjalučki ljekari u Kraljevini Jugoslaviji (1929–1941)

Stažiranje je okončao 1929. u Državnoj opštoj bolnici i Centralnom higijenskom zavodu u Beogradu. U Senti je radio 1930–1931. kao ugovorni ljekar Podružnice Okružnog ureda za osiguranje radnika, a u Banjaluci u Opštoj i veneričnoj ambulanti Higijenskog zavoda (1931–1935) i u Okružnom uredu za osiguranje radnika (1935–1941). Obavljao je privatnu praksu u Senti i Banjaluci.

U izbjeglištu u Srbiji radio je od 1. januara 1942. do 1. marta 1944. na poslovima rejonskog ljekara u bolesničkoj blagajni BTO u Beogradu. Mobilisan je 18. marta 1944. prisilno u pokret Draže Mihailovića. Predao se partizanima u Bosni 28. aprila 1945. Zbog učešća u četničkom pokretu bio je u zatvorima od 29. aprila do 10. avgusta 1945. Presudom Višeg vojnog suda Jugoslovenske armije oslobođen je svih optužbi.

Po izlasku iz zatvora radio je u ekspozituri za osiguranje radnika u Rakovici. Bavio se do 1. marta 1946. privatnom praksom.

Umro je u Beogradu 1980.

Draginja (Draga) Livnjaković-Panković je rođena u Banjaluci 1903. Medicinu je studirala u Beču i Zagrebu, gdje je diplomirala 1929. Bila je supruga dr Milivoja Pankovića.

Radila je kao ljekar Dječijeg dispanzera Higijenskog zavoda u Banjaluci od 1931. do 24. juna 1938, kada je napustila državnu službu. U svojoj kući u Banjaluci, na Bulevaru kralja Aleksandra br. 6, otvorila je 6. jula 1938. privatnu ordinaciju. U banjalučkim "Vrbaskim novinama" objavljivala je članke iz dječije medicine.

Umrla je u Beogradu 1945.

Danica Perović, rođena 1907. u Ljubiji, završila je studije medicine 1932. u Beogradu.

U državnu službu stupila je 1934. kao ljekar Banovinske bolnice u Banjaluci. Naredbom ministra zdravstva NDH od 24. septembra 1941. otpuštena je iz državne službe.

U NOR-u je bila od početka ustanka 1941. Organizovala je partizansku sanitetsku službu. Radila je i kao referent saniteta Operativnog štaba za Bosansku Krajinu, upravnik bolnice 11. divizije, ljekar i rukovodilac Sanitetskog odsjeka Vojne bolnice Petog korpusa u Jajcu i referent saniteta Vojne oblasti Petog korpusa NOVJ.

Poslije rata je u Engleskoj specijalizovala plastičnu hirurgiju, a potom je kao hirurg, u činu pukovnika, radila na VMA u Beogradu. Nosilac je brojnih odlikovanja. Umrla je u Beogradu 1956.

Branko Petrović je rođen u Rogatici 1900. Završio je studije medicine 1926. u Beču, gdje je i specijalizirao unutrašnje bolesti 1929.

Od 30. maja 1930. do 10. aprila 1941. bio je honorarni vojni ljekar u Vrbaskoj stalnoj vojnoj bolnici u Banjaluci.

Od oktobra 1941. do januara 1945. radio je kao ljekar u Željezničkom fondu u Beogradu, a nakon civilne mobilizacije u rudniku u Aranđelovcu od februara do avgusta 1945.

U Banjaluku se vratio u oktobru 1945. i zaposlio u Zavodu za socijalno osiguranje radnika i namještenika. Obavljao je i privatnu praksu do 1. februara 1946. Potom je radio kao upravnik i ljekar Uprave zdravstvene službe, kao ljekar specijalista Gradske poliklinike, Doma narodnog zdravlja i Internističke službe Regionalnog medicinskog centra. Penzionisan je 31. oktobra 1978.

Slavko Pišteljić, rođen 1893. u Maglajanima, završio je studije medicine 1924. u Pragu.

Radio je u Sanskom Mostu kao sreski ljekar, ljekar Samostalne zdravstvene opštine, banjalučkog Okružnog ureda za osiguranje radnika, Bratinske blagajne i željeznički ljekar (1925–1935), a u Banjaluci kao ljekar Higijenskog zavoda, viši zdravstveni savjetnik Kraljevske banske uprave, ljekar u banji Slatina, ljekar vještak u Sudu radničkog osiguranja, šef Zdravstvenog odsjeka Kraljevske banske uprave i šef Odsjeka za evakuaciju i zaštitu djece u slučaju rata pri Odjeljenju za socijalnu politiku i narodno zdravlje (1935–1941).

Na izborima za Narodnu skupštinu 1931. biran je za narodnog poslanika. Sredinom tridesetih bio je prvi potpredsjednik Banjalučke opštine, a jedno vrijeme i njen predsjednik.

Drugi svjetski rat proveo je u Srbiji u izbjeglištu, radeći kao  referent u Glavnom sanitetskom savjetu u Beogradu (1941–1942) i sreski ljekar u Kladovu (1942–1944). Od 4. oktobra 1944. radio je u Sreskom i Mjesnom narodnom odboru Kladovo, Komandi mjesta Kladovo, vojnim bolnicama u Kruševcu i Jagodini i Divizijskoj bolnici V divizije u Kragujevcu i Čačku.

Demobilisan je 17. januara 1947. Vratio se u Banjaluku i zaposlio u Gradskom narodnom odboru. Sa dužnosti upravnika Doma narodnog zdravlja Banjaluka razriješen je 31. jula 1962. Umro je 1963. u Banjaluci.

Mr Bojan Stojnić, direktor, Verica M. Stošić, pomoćnik direktora Arhiv Republike Srpske

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.