Danas je Sveti Sava
Srpska pravoslavna crkva proslavlja danas Svetog Savu, utemeljivača srpske crkve, države i školstva. Savindan se obilježava u svim školama u Srbiji i Republici Srpskoj kao školska slava.
Sveti Sava bio je prvi srpski arhiepiskop, svetitelj i prosvjetitelj. Bio je najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje, kršten kao Rastko, a kada se zamonašio uzeo je ime Sava.
Najmladji sin velikog župana Stefana Nemanje, otišao je veoma mlad oko 1192. u Svetu Goru gdje se zamonašio u ruskom manastiru Sveti Pantelejmon.
Nakon očeve smrti 1200. s bratom, kraljem Stefanom Prvovjenčanim (od 1217.) usmjeravao je državni brod Srbije. U Nikeji je 1219. od vizantijskog cara Teodora Prvog Laskarisa i vaseljenskog patrijarha Manojla Prvog Haritopula izdejstvovao autokefalnost (samostalnost) srpske crkve i srpsku arhiepiskopiju, za čije je središte odredio manastir Žiču.
Napisao je manastirske tipike (monaški ustavi) - Karejski, Hilandarski i Studenički. Prevodio je sa grčkog i posrbio važne pravno-teološke tekstove kao što su "Zakonopravilo" (Krmčija od krma-upravljanje) - što je prevod Justinijanove "Šeste novele". Taj važan pravni spomenik koji određuje odnose Crkve i države putem takozvane simfonije, tek sa srpskog je preveden na jezike drugih pravoslavnih naroda.
Bio je neobično vgešt i u državno-diplomatskim poslovima - 1208. u manastiru Studenica nad očevim tijelom, koje je prenio sa Svete Gore, izmirio je braću Vukana i Stefana i tako je zaustavio građanski rat u Srbiji.
Njegove mošti su iz tadašnje bugarske prestonice Trnovo, gdje je umro na povratku iz Jerusalima u Srbiju, prenijete i sahranjene u manastiru Mileševa 6. maja 1237.
Kult Svetog Save veoma je snažan kod svih pravoslavnih naroda. Njegove mošti zbog ogromnog poštovanja koje su uživale, ne samo kod pravoslavnih Srba, spalio je Sinan Paša 1594. na Vračaru, tada pored Beograda.
Na tom mestu nalazi se današnji velelepni hram posvećen Svetom Savi.
U djelu "Život Gospodina Nemanje" (Sveti Simeon) prikazao je život svoga oca, između ostalog i kako je zajedno s njim, u junu 1198. od vizantijskog cara Aleksija Trećeg Andjela izdejstvovao dozvolu da na Svetoj Gori podigne srpski manastir.
Hilandar je ubrzo postao centar srpskog duhovnog i intelektualnog stvaralaštva, unekoliko on je to i danas.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
