Bauk komunizma kruži Evropom

Napisali su ga osnivači teorije komunizma Karl Marks i Fridrih Engels. Ovaj manifest je postavio ciljeve i program Saveza komunista, prve marksističke međunarodne organizacije. Manifest predlaže pravac djelovanja radi podizanja proleterske revolucije i svrgavanja kapitalizma i konačnog kreiranja besklasnog društva.

Bauk kruži Evropom - bauk komunizma. Tako je opisana pojava komunizma. Sve sile stare Evrope sjedinile su se u svjetsku hajku protiv tog bauka, rimski papa i ruski car, Meternih i Gizo, francuski radikali i njemački policajci. Gdje je ona opoziciona partija koju njeni protivnici na vlasti nisu izvikali kao komunističku, gdje je ona opoziciona partija koja nije u naprednijim opozicionarima i svojim reakcionarnim protivnicima uzvratila prekor koji ih je trebao žigosati kao komuniste.

Takođe se poziva na istorijsku neminovnost u krilatici "Istorija svih dosadašnjih društava je istorija klasnih borbi".

Program opisan u Manifestu je izražen kao socijalizam ili komunizam. Ova politika uključuje, između ostalog, ukidanje zemljišne svojine i pravo nasljeđivanja, napredne pridošle poreze i nacionalizaciju proizvodnih dobara i saobraćaja. Manifest takođe pominje i kontroverznu politiku ukidanja tradicionalne (buržoaske) porodice i uvođenje zajednice žena. Ova politika, koju bi ostvarila revolucionarna vlada ("diktatura proleterijata"), bi prethodila bezdržavnom i besklasnom društvu koje predviđaju socijalisti. Termin "komunizam" se takođe koristi da označi vjerovanje i praksu Komunističke partije, imajući u vidu različitost Sovjetskog Saveza od osnova koncepcije Marksa i Engelsa.

"Kada, tokom razvoja, klasne razlike nestanu, a sva se proizvodnja koncentriše u rukama mnogobrojnih udruženja cijelog naroda, javna moć će izgubiti svoj politički karakter. Politička moć, takoreći, je samo organizovana moć jedne klase koja tlači drugu. Ukoliko proleterijat izgubi bitku sa buržoazijom, silom okolnosti, organizovaće sebe kao klasu; ako revolucijom postane vodeća klasa, i ukine stari način proizvodnje, onda će u skladu sa ovakvim uslovima, zbrisati uslove za postojanje klasnih suprotnosti i klasa uopšte i samim tim ukinuti sopstvenu klasnu natčinjenost."

Ovo je način prelaska sa socijalizma na komunizam koji su mnogi kritičari Manifesta, naročito za vrijeme sovjetske ere, veoma isticali. Anarhisti, liberali i konzervativci su se pitali kako jedna organizacija kao revolucionarna država može ikad (kao što Marks tvrdi) da odumre. Oba tradicionalna razumijevanja privlačnosti političke moći i skoriji teoretičari organizovanog ponašanja navode da će grupa ili organizacija političke moći radije težiti da sačuva povlastice nego da dozvoli da se ukinu zarad države bez povlastica - čak iako su povlastice date u ime revolucije i uspostave jednakosti.

Savremeni marksisti odgovaraju da socijalistička država uvijek mora da bude demokratska i da se odumiranje države vrši dodjeljivanjem velike moći neposredno narodu (moć koju su prethodno držali izabrani predstavnici narodne vlasti). Drugim riječima, socijalizam prelazi u komunizam kada predstavnička demokratija socijalizma pređe u demokratiju komunizma.

Manifest je prošao brojna izdanja od 1872. do 1890. Djelimično je pisan za laike, kada se obraća radnicima, a djelimično za vladajuću klasu, kada napada buržoaske čitaoce. Istorijski govoreći, obezbjeđuje osnovu razumijevanja motiva i politike komunista na početku njihovog pokreta.

Neki stavovi koje savjetuje Manifest su rašireni u kapitalističkim zemljama. Zapravo, mnoge zapadne države se drže sljedećih stavova Manifesta: napredan poreski sistem, centralizacija kredita u bankama države i javno školovanje za svu djecu u državnim školama i ukidanje dječjeg rada.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.