Braća Teofilovići i Miroslav Tadić priredili jedinstveno muzičko iskustvo u Banskom dvoru
Banjaluka - Braća blizanci, Ratko i Radiša Teofilović, čija je muzička interpretacija zasnovana na izvođenju svjetovne muzike, ali tako da podsjeća na sakralnu, još jednom su dokazali u punom Banskom dvoru Kulturnom centru da su autentični čuvari tradicije.
Njihovi nevjerovatni, posve komplementarni vokali i pjevanje iz duše, uz gitarsko obogaćenje Miroslava Tadića, priredili su pravo putovanje muzičkim krajolikom Balkanskog poluostrva, izvlačeći iz tradicionalnih pjesama onu najdublju i najvredniju drevnu emociju koja prevazilazi vijekove, modu i istoriju.
Ratko Teofilović je povodom ovog nastupa progovorio o nekim pjesmama koje su se našle na repertoaru.
- Program je bio većinom s izdanja “Vidarica”. Međutim, nakon dužeg niza koncerata i pet godina saradnje sa Miroslavom Tadićem, pojavile su se neke pesme koje smo obradili i tako je publika čula i jedan broj novih pesama. Uglavnom su bazirane na celoj toj regiji, odnosno napravljena je dinamika - rekao je Teofilović.
Slavni gitarista Miroslav Tadić je izvorne pjesme i način na koji pjevaju blizanci ostavio netaknutima, ali ih je obgrlio i obogatio majstorskim aranžmanima i improvizacijama.
- Ceo život sviram gitaru, bavim se instrumentalnom muzikom. Meni je vokal, glas, nešto što meni uvek zvoni u glavi dok sviram. Pokušavam da na gitari iznesem to što donosi ljudski glas. Naravno, imam veliko zadovoljstvo da godinama sviram sa braćom Teofilovićima, da se to nekako stopi. Moj rad je uvijek na sintezi različitog materijala kojim se ja bavim, dakle od klasične muzike, tradicionalne muzike, džeza, improvizacije i pokušavam da nađem ravnotežu koja ima autentičnost u tome da poštuje tradiciju, a u isto vreme da je prikazuje na neki novi način - kazao je Tadić.
Nakon koncerta Ratko Teofilović je pokušao da odgovori na pitanje koja je to nit koja povezuje muzički izraz u različitim zemljama kada je riječ o tradicionalnoj, duhovnoj muzici.
- Čuli smo pesme iz Makedonije, nešto sa Kosova, imali smo i jednu pesmu iz Bosne i jednu sa primorja, tako da su svi ljubitelji ovakve muzike sigurno našli deo sebe u nekoj od ovih pesama. To najviše zavisi od načina sviranja i interpretacije. Tradicija je osnova stvaranja svega kada je u pitanju umetnost. Ovo dalje što se dešava, to je samo nadgradnja. Ako pronađete emociju u sebi i ukoliko imate srce koje pulsira s tom pesmom, donećete je na pravi način - objasnio je Teofilović.
Iskazao je i način na koji dolaze do pjesama koje su sastavni dio njihove prepoznatljivosti i sentimenta.
- Nemamo više vremena da istražujemo po terenu i upoznajemo ljude koji su sačuvali pesme. Uvek se neko pojavi sa pesmom i kaže nam da bismo mi to divno pevali. Imamo i etnomuzikološke zapise koje ponekad pročitamo i pesma na osnovu te poezije izađe iz nas. To je proces koji se odvija tokom dugog niza godina - istakao je Teofilović.
Poezija
Poezija je, kako je naglasio Teofilović, presudni faktor pri izboru pjesama, kao i repertoara.
- Prioritet nam je uvijek poezija. Ukoliko nas ta neka lirska tema dotakne, onda se i u nama probudi to. Ta melodija koja već odstoji dobija neki izraz u trajanju u zavisnosti kako smo je mi doživeli. Ja bih možda rekao da je to čisto intuitivna stvar kod nas dvojice. To je ono što je najvažnije - zaključio je Teofilović.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
